Ειδήσεις για όλους

Γιατρός- συλλέκτης 800 έργων νεοελληνικής ζωγραφικής και 1800 διεθνούς χαρακτικής

Θεσσαλονίκη - Ιούνιος/2010. Έχει "ντύσει" τους τοίχους του σπιτιού του με όλα τα χρώματα της νεοελληνικής τέχνης και είναι από τους λίγους προνομιούχους, που μπορεί να απολαμβάνει κάθε στιγμή τη μαγεία μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων, όπως του Μόραλη, του Βενετούλια, του Γουναρόπουλου, του Γύζη. Ο Γιώργος Κητής, διευθυντής της γαστρεντερολογικής κλινικής του νοσοκομείου "Γεώργιος Παπανικολάου", εκτός από αξιόλογος γιατρός, είναι μεγάλος λάτρης και συλλέκτης έργων ζωγραφικής και χαρακτικής. Τον Σεπτέμβριο, μάλιστα, θα "δανείσει" περίπου 500 πίνακες ζωγραφικής από τη συλλογή του στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών και κάποια έργα χαρακτικής στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, για τη διοργάνωση δύο μεγάλων εκθέσεων με έργα Ελλήνων καλλιτεχνών του 20ού αιώνα. "Ξεκίνησα τη συλλογή το 1995, όταν ο συμμαθητής μου από το δημοτικό, Αγγελος Ραζής, με προσκάλεσε σε μια έκθεσή του και εκεί αγόρασα το πρώτο έργο που σήμερα κατέχει περίοπτη θέση στο σαλόνι του σπιτιού μου", εξηγεί ο κ.Κητής. Από μαθητής στο Πειραματικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, αγάπησε τη ζωγραφική δίπλα στον δάσκαλο των τεχνικών, τον ζωγράφο Γιάννη Κασόλα, ο οποίος έβαζε τα έργα του νεαρού τότε μαθητή, σε περίοπτη θέση. "Ζωγράφιζα καλά και θυμάμαι ότι τα έργα μου βρίσκονταν κοντά σ΄ αυτά του Χρόνη Μπότσογλου, μαθητή του σχολείου και κατά δύο χρόνια μεγαλύτερου μου!", θυμάται ο κ.Κητής. Μεγαλώνοντας, μπορεί να παράτησε τα πινέλα για να ακολουθήσει τις σπουδές του στη στρατιωτική ιατρική, αλλά το πάθος του γρήγορα αναζωπυρώθηκε. "Ισως είναι και ματαιοδοξία γιατί, επαγγελματικά τουλάχιστον, είχα φθάσει σε κάποιο σημείο σχετικά νωρίς, αφού από 43 ετών, δηλαδή τα τελευταία 25 χρόνια, είμαι διευθυντής στη Γαστρεντερολογική κλινική του Παπανικολάου. Από την άλλη, όλοι οι συλλέκτες έχουν ένα κενό που θέλουν να γεμίσουν και έχω μια ιδέα πιο είναι το δικό μου" , μας αποκαλύπτει με χαμόγελο. Έχοντας πλέον μια συλλογή με 1800 έργα διεθνούς χαρακτικής και 800 πίνακες ζωγραφικής με μουσειακό χαρακτήρα- τη μοναδική στην Ελλάδα, καθώς αντιπροσωπεύει όλη την πορεία της νεοελληνικής ζωγραφικής,- δηλώνει ότι κριτήρια επιλογής ήταν το προσωπικό του γούστο, το οποίο, όπως διευκρινίζει, βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου, οι επιρροές ανθρώπων που είναι γνώστες του αντικειμένου αλλά και η συνεχής επιμόρφωση. "Δεν είναι κριτήριό μου η χρηματιστηριακή αξία ενός έργου, δεν αγοράζω νεώτερες μορφές εικαστικών τεχνών, δεν είμαι φανατικός με τα θρησκευτικά θέματα ούτε δίνω βάση στην παραστατική τέχνη", μας λέει, συνοψίζοντας το συλλεκτικό του "χαρακτήρα". Κύρια πηγή των αγορών του είναι οι αίθουσες τέχνης και σπανίως οι δημοπρασίες, ενώ για το μέλλον της συλλογής του, έχει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο. "Θα ' θελα να δημιουργήσω ένα Ίδρυμα φίλων της τέχνης σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της Θεσσαλονίκης, όπου θα στεγαστούν έργα τέχνης αλλά και μια βιβλιοθήκη", αναφέρει, σημειώνοντας παράλληλα ότι τα έργα της συλλογής του, θεωρητικά, δεν τού ανήκουν αφού η "ζωή" τους είναι ανεξάρτητη από τη δική του. "Αγαπημένος μου, πάντως, είναι ο Σαλονικιός Λουκάς Βενετούλιας ο οποίος πέθανε φτωχός και άρρωστος στα 54 του χρόνια, αλλά και ο Θανάσης Τσίγκος, που έχει μπει στην ψυχή μου" λέει ο κ.Κητής . Όσο για το αν θα συνεχίσει να αγοράζει έργα τέχνης και αν.... θεραπεύεται τελικά το σαράκι της συλλογής, απαντάει χαριτολογώντας: "ελπίζω να θεραπεύεται, αλλιώς τι γιατρός είμαι"!

<< Πίσω