Ειδήσεις για όλους

Οι πρόσφυγες του Σουάτ έχουν δικαίωμα να επιλέξουν αν θα πεθάνουν από βόμβες και σφαίρες ή από πείνα

Πεσαβάρ - Ιούνιος/09. Για πολλούς από τους κατοίκους, προσωρινούς και μόνιμους, της κοιλάδας του Σουάτ, η επιλογή δεν είναι μεταξύ ζωής και θανάτου, αλλά μεταξύ ενός θανάτου από σφαίρες και βόμβες ή από πείνα και αρρώστιες. «Δε θέλω να πεθάνω είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, θέλω να ζήσω αλλά ξέρω ότι μόνο ένα θαύμα θα σώσει εμένα και την οικογένειά μου», λέει ο 35χρονος Ισανουλά, ο οποίος, όπως και πολλοί άλλοι άμαχοι, έχει παγιδευτεί ανάμεσα στα πυρά των δυνάμεων ασφαλείας και των Ταλιμπάν για περισσότερες από τρεις εβδομάδες. Οι συγκρούσεις που ξεκίνησαν πρόσφατα έχουν οδηγήσει περίπου 2 εκ. ανθρώπους από την κοιλάδα του Σουάτ και τις γειτονικές περιοχές να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, αλλά άλλες 200.000 είναι εγκλωβισμένοι κυρίως στο βόρειο τμήμα του Σουάτ. Ορισμένοι έχουν κολλήσει εκεί διότι δεν υπάρχει διαθεσιμότητα μεταφορικών μέσων ή δεν μπορούν να πληρώσουν για αυτά ενώ άλλοι έμειναν πίσω χωρίς τις οικογένειές τους που έφυγαν, για να προσέχουν την οικογενειακή περιουσία, ζώα, σοδειά και σπίτια. Σύμφωνα με τον Ισανουλά, η οικογένειά του ήθελε να εγκαταλείψει την περιοχή, αλλά οι κυβερνητικές δυνάμεις επέβαλαν απαγόρευση κυκλοφορίας στο Φατζτούρ, την απομονωμένη κωμόπολη όπου ζει. «Οι Ταλιμπάν δεν μας αφήνουν να φύγουμε και ο στρατός ανοίγει πυρ σε. όσους προσπαθούν να ξεφύγουν σε μικρές ομάδες», λέει τηλεφωνικά. Την ίδια ώρα όμως γίνεται δύσκολο για τους παγιδευμένους άμαχους να μείνουν στα σπίτια τους. Κατά την πολυήμερη απαγόρευση κυκλοφορίας έχουν εξαντληθεί όλες οι προμήθειες σε τρόφιμα ενώ και τα συνολικά τοπικά αποθέματα εξαντλούνται, επίσης και λαχανικά, ζάχαρη και μαγειρικό λάδι δεν είναι πλέον διαθέσιμα. Το αλεύρι από το οποίο οι ντόπιοι φτιάχνουν το ρατί, ένα παραδοσιακό στρογγυλό επίπεδο ψωμί, το οποίο αποτελεί μέρος όλων των καθημερινών γευμάτων των Πακιστανών, ήταν διαθέσιμο πριν σπό λίγες ημέρες αλλά σε απαγορευτική τιμή. Όπως είπε ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Κουατσακέλα, Σαλίμ Καν, οι πιο ευκατάστατοι κάτοικοι της περιοχής αγόρασαν αλεύρι σε συσκευασίες των 20 κιλών πληρώνοντας 10.000 ρουπίες, σχεδόν 90 ευρώ, ενώ συνήθως κάνει 600 ρουπίες, μόλις 5,3 ευρώ. Το ένα αυγό κάνει πλέον 200 ρουπίες, δηλαδή σχεδόν 1,8 ευρώ, ενώ μέχρι τώρα έκανε μόλις 5 ρουπϊες, κάτι λιγότερο από 5 λεπτά του ευρώ. Τα νοσοκομεία έχουν σταματήσει να λειτουργούν και το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού τα έχει εγκαταλείψει. Μόνο ορισμένοι γενναίοι γιατροί έχουν μείνει αλλά δεν έχουν ούτε τα βασικά φάρμακα. «Αν η κατάσταση δε βελτιωθεί ή δεν οδηγηθούν εκτός περιοχής οι εγκλωβισμένοι, χιλιάδες από αυτούς θα πεθάνουν είτε από πείνα είτε από αρρώστιες, λέει ο Καν.

<< Πίσω