Ειδήσεις γενικού ενδιαφέροντος

΄Ελληνες
και Παγκόσμιος
Ελληνισμός

Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΑΡΤΕΜΙΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο

- News

- Nachrichten

MΟΥΣΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Μάικλ Τζάκσον- κατηγορήθηκε εν ζωή, αποθεώθηκε μετά θάνατον

Aλλαξε το ύφος της μουσικής ποπ και έφτασε να συμβολίζει τις υπερβολές ενός ναρκισσιστικού τρόπου ζωής της σόου μπίζνες. Κατά τις ημέρες που ακολούθησαν τον θάνατο του Μάικλ Τζάκσον από ανακοπή καρδιάς σε νοικιασμένη έπαυλη του Χόλιγουντ, οι αδυναμίες του, τα ελαττώματα και οι κατηγορίες για κακοποίηση ανηλίκων ξεχάστηκαν. Όμως ως έναν βαθμό. Καθώς το Λος Aντζελες και ο υπόλοιπος κόσμος προετοιμάζονται για την επιμνημόσυνη τελετή με την μεγαλύτερη τηλεθέαση στην ιστορία, μία νέα εικόνα του Τζάκσον αρχίζει να προβάλλεται: ήταν μία μουσική ιδιοφυία και μία τραγικά παρεξηγημένη διασημότητα, ένας άνθρωπος που ακόμη κι ως "παιδί-θαύμα" διέθετε μία ψυχή που κατανοούσε τα αισθήματα αγάπης και τις επιθυμίες των ενηλίκων, ένας στοργικός και δοτικός πατέρας, του οποίου τα αισθήματα που έτρεφε για τα παιδιά του και η συμπόνοια που επεδείκνυε για τους άλλους τον έκαναν σύμβολο μίας παγκόσμιας καλοσύνης. Ο "Wacko Jacko," ("Ο Τρελό Τζέικο"), όπως συνήθιζε να τον αποκαλεί ο σκανδαλοθηρικός βρετανικός Τύπος, είχε γίνει ο Aγιος Μάικλ. Αλλά η αγιογραφία του Τζάκσον έχει και τους επικριτές της. Το μέλος του Κογκρέσου από τη Νέα Υόρκη, Πίτερ Κινγκ, χαρακτήρισε την Κυριακή τον Τζάκσον παιδεραστή και διεστραμμένο και κατηγόρησε τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης για πολύ ευνοϊκή κάλυψη του θέματος. "Παρενοχλούσε σεξουαλικώς παιδιά. Ήταν παιδεραστής. Και το να του δίνουμε τόσο μεγάλη κάλυψη μέρα με τη μέρα, τί λέει αυτό για εμάς ως χώρα;", αναρωτιέται ο Κινγκ. "Έίμαστε πολύ πολιτικά ορθοί. Κανένας δεν θέλει να σηκωθεί όρθιος και να πει: "Δεν χρειαζόμαστε τον Μάικλ Τζάκσον". Τα σχόλιά του για τον Βασιλιά της Ποπ προκάλεσαν θύελλα διαμαρτυρίας στο Διαδίκτυο. Από την ώρα που εμφανίστηκε στο προσκήνιο σε ηλικία 11 ετών, ξεχώρισε για το ταλέντο του, ενώ συμμετείχε στο συγκρότημα με τα υπόλοιπα αδέλφια του, τους Jackson Five. Συγκρότημα που το 1968 σκαρφάλωσε στην κορυφή των charts με επιτυχίες όπως οι ABC, I want You Back και I'll Be There. Σταδιακά εκπλήρωσε το όνειρό του να κάνει σόλο καριέρα. Το 1979 ήρθε το άλμπουμ Off the Wall in 1979 που συνδύασε αρμονικά ήχους φανκ, ντίσκο και ποπ. Τρία χρόνια αργότερα ήρθε το Thriller με ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία, το οποίο "εγκαινίασε" την εποχή του βίντεο κλιπ και έκανε τον Τζάκσον έναν αστέρα μεγάλου βεληνεκούς. Οσο όμως περνούσαν τα χρόνια,ο Τζάκσον έκανε λιγότερες επιτυχίες στο πεντάγραμμο και περισσότερους...τίτλους στα σκανδαλοθηρικά έντυπα. Κι αυτό κυρίως εξαιτίας των πολλών πλαστικών επεμβάσεων και της αλλόκοτης συμπεριφοράς του. Φαινόταν άρρωστος όλο και συχνότερα στις δημόσιες εμφανίσεις του. Αλλά στο επίκεντρο της γεμάτης σκάνδαλα ζωής του υπήρχαν οι ύποπτες σχέσεις του με τα αγόρια. Δύο φορές κατηγορήθηκε για κακοποίηση παιδιών στο ράντσο του, την Neverland, το 1993 και το 2003. Στην πρώτη περίπτωση κατέληξε σε συμβιβασμό δηλώνοντας αθώος και στη δεύτερη περίπτωση απηλλάγη των κατηγοριών. Όμως οι δοκιμασίες αυτές έπληξαν τον ήδη εύθραυστο ψυχισμό του και τον μετέτρεψαν σε αγαπημένο στόχο των μέσων ενημέρωσης. Τα αίτια θανάτου του παραμένουν αδιευκρίνιστα, αλλά όπως προκύπτει πρέπει να έκανε χρόνια κατάχρηση φαρμάκων. Οι θαυμαστές του αποδίδουν τα προβλήματά του αυτά στην τραυματική παιδική του ηλικία και στην αμηχανία που του προκαλούσε η διαρκής ενασχόληση του Τύπου μαζί του. Οι αδυναμίες και οι ιδιοτροπίες του- λένε- δεν αποτελούν λόγο για να παραβλέψει κάποιος το ταλέντο και τις επιτυχίες του. "Το μεγαλύτερο μέρος της Αμερικής και του κόσμου τιμούν τον Τζάκσον ως έναν "τρωτό ήρωα"", λέει η Κλάρενς Τζόουνς, ακαδημαϊκός και μέλος του ινστιτούτου Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τζούνιορ στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ. "Ακόμη και οι καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση αγοριών και οι διευθετήσεις ύψους εκατομμυρίων δολαρίων (για να κλείσουν οι υποθέσεις) δεν στάθηκαν αρκετές για να χαθεί η αγάπη του κόσμου για τον Μάικλ. Στο τέλος, φαίνεται ότι εκπροσωπούσε την ελπίδα, την έμπνευση και την αποθέωση της ζωής, όσο ανορθόδοξη κι αν ήταν η δική του ζωή".

AΡΧΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ