ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΑΡΤΕΜΙΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο
     

ΧΑΛΚΗ
…στο νησί με τους πολλούς τίτλους και τη μέγιστη χάρη…

Του Γιώργου Καλαφατίδη

  << Επιστροφή στο χάρτη

Πολλοί τίτλοι έχουν αποδοθεί στο κουκλίστικο νησάκι των Δωδεκανήσων πάνω από τη Ρόδο κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Η γαλήνια Χάλκη (οφείλει το όνομά της στη μεγάλη κάποτε, παραγωγή Χαλκού) είναι το νησί αξιοθέατο, το νησί ειρήνης και φιλίας των νέων όλου του κόσμου, το νησί-βασίλειο των περιπατητικών εξερευνήσεων, το νησί του ενός και μόνο διατηρητέου οικισμού, το νησί των ζεστών, φιλόξενων κατοίκων. Και να φανταστεί κανείς πως έχει έκταση 34 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μετρά 300 όλους κι όλους κατοίκους. Έτσι είναι. Άλλωστε, το λέει κι ο λαός: Τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρά μπουκάλια…Και μη νομίσετε πως επειδή η Χάλκη είναι μικρή, υστερεί σε ιστορία. Το αντίθετο μάλλον.
Το χώμα του πάτησαν Πελασγοί, Κάρες, Δωριείς και Φοίνικες. Κατά την αρχαιότητα η Χάλκη ήταν χωρισμένη σε 30 δήμους (ομολογώ πως δεν μπορώ να φανταστώ τον συνωστισμό των ΟΤΑ πάνω σ΄ αυτή τη μικρή νησιωτική επιφάνεια…). Από τη Ρόδο απέχει μόλις 10 ναυτικά μίλια κι ως ήταν αναμενόμενο, ακολούθησε την ίδια ιστορική πορεία (οι ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη έχτισαν και εδώ κάστρο, που θα το βρείτε πάνω από την παλιά πρωτεύουσα) και συνδέθηκε από νωρίς μαζί της.

Μέσα κι έξω απ΄ το μοναδικό οικισμό

Ο Νημποριός, η πρωτεύουσα της Χάλκης, είναι σχετικά σύγχρονος οικισμός. Δημιουργήθηκε την εικοσαετία 1850-1870 από τους κατοίκους του Χωριού, της παλιάς πρωτεύουσας. Το Χωριό, τραβηγμένο στην ενδοχώρα, είναι σήμερα οικισμός φάντασμα. Ακατοίκητος, με τα σπιτάκια του απλωμένα αμφιθεατρικά στην πλαγιά του λόφου, θυμίζει παλιές εποχές, όταν οι κάτοικοι ζούσαν με τον τρόμο των κουρσάρων και των πειρατών του Μοροζίνι. Εν πάση περιπτώσει τα χρόνια πέρασαν, ο φόβος των εχθρών από θαλάσσης εξαλείφθηκε και οι ντόπιοι αποφάσισαν να μεταφερθούν στο απάνεμο λιμάνι, όπου έχτισαν τα πέτρινα δίπατα και τρίπατα σπίτια τους γύρω από τον κλειστό όρμο. Με τον Καποδίστρια ο οικισμός χαρακτηρίσθηκε παραδοσιακός και παρά το μικρό μέγεθός του ανακηρύχθηκε τιμής ένεκεν σε δήμο.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, την ομορφιά που έχετε να συναντήσετε προσεγγίζοντας το λιμάνι. Ο πύργος με το ρολόι στο νεοκλασικό κτήριο του 19ου αι., όπου στεγάζεται το δημαρχείο είναι το πρώτο στοιχείο της χώρας, που θα τραβήξει την προσοχή σας. Το δεύτερο είναι η επιβλητική εκκλησία του Άη Νικόλα με το μεγαλόπρεπο καμπαναριό. Τρεις ανεμόμυλοι ψηλά στην ορεινή πλαγιά δίνουν το νησιώτικο στίγμα.
Έφτασα στο νησί κατακαλόκαιρο παίρνοντας πλοιάριο από τη Σκάλα Καμείρου της Ρόδου. Ο καπετάνιος, ένας περήφανος Χαλκιώτης, ήταν ψόφιος για συζήτηση… Την πρώτη γνωριμία με το νησί, μού την έκανε εκείνος.
«Οι ντόπιοι στράφηκαν από νωρίς στη θάλασσα. Τούτο το καραβάκι είναι κληρονομιά του πατέρα μου, που κι εκείνος είχε κληρονομήσει μια βάρκα απ΄ τον παππού μου. Για πολύ καιρό, εμείς οι Χαλκιώτες, ασχολούμασταν με τα σφουγγάρια. Η μάνα μου όμως, όπως και η γιαγιά μου, δεν θέλανε τη δουλειά αυτή. Ήταν επικίνδυνη. Ο παππούς προτίμησε τη σιγουριά του αφρού από τον κίνδυνο του βυθού. Έτσι γίναμε καπεταναίοι. Καλά είναι. Την αγαπάμε τη θάλασσα. Οι χειμώνες όμως, είναι δύσκολοι. Δε βαριέσαι. Για όλα τα νησιά έτσι είναι. Την υγειά μας να ΄χουμε». Αποβιβάστηκα στην όμορφη παραλία του Νημποριού κι ώσπου να έρθει η ώρα να συναντήσω το δήμαρχο, κάθισα σ΄ ένα ταβερνάκι να τσιμπήσω. Ο ταβερνιάρης ήρθε χαμογελώντας να με καλωσορίσει και να πάρει παραγγελία. Χωρίς να το θέλω, είπα τη φράση κλειδί. «Φέρε μου ό,τι νομίζεις ότι θα μ΄ ευχαριστήσει».

 

Σε λίγο αραδιάζονταν στο τραπέζι μου τηγανητοί γερμανοί, φακόριζο, τυρόπιτα με χειροποίητο φύλλο (έχω αδυναμία στις πίτες και ξεχωρίζω με την πρώτη το φύλλο) και ζυμωτό ψωμί. «Παλικάρι, σού φτάνουν αυτά. Μη χορτάσεις και τ΄ αφήσεις. Αμαρτία είναι…». Οι ντόπιοι δεν είναι εθισμένοι στον τουρισμό. Τον θέλουν αλλά τον σέβονται. Τον επισκέπτη δεν τον βλέπουν στην τσέπη. Τον βλέπουν στα μάτια. Πλήρωσα ένα αστείο αντίτιμο κι έφυγα για το ραντεβού. Πολύ εντύπωση μου έκανε η εντιμότητα και η ζεστασιά των πρώτων δύο Χαλκιωτών που συνάντησα. Άσε που πληροφορήθηκα την ύπαρξη ενός ψαριού που μέχρι εκείνη την ώρα αγνοούσα…Ο γερμανός ενδημεί στα νερά της Χάλκης και όταν τον βρείτε σε ταβερνάκι του νησιού, τιμήστε τον. Είναι νοστιμότατος.
Ο μοναδικός δρόμος του νησιού διατρέχει ό,τι βασικό έχει να επιδείξει η Χάλκη στους τουρίστες. Ξεκινάει απ΄ το Νημποριό, περνάει από το Χωριό και καταλήγει στο μοναστήρι του Άη Γιάννη Αλάργα, στα επτά χιλιόμετρα απ΄ τη Χώρα. Γύρω απ΄ τη μονή υπάρχουν σπιτάκια, δικής της ιδιοκτησίας, όπου κάποιος ταξιδιώτης μπορεί να φιλοξενηθεί.
Από το Χωριό και πριν φτάσεις στον Άη Γιάννη, δρόμος στα δεξιά σε βγάζει στο άλλο μοναστήρι, του Ταξιάρχη Μιχαήλ με τη σπάνια εικόνα του Αγίου.
Οι λάτρεις της περιπέτειας, που επισκέπτονται τη Χάλκη τα καλοκαίρια «κόβουν» το… μαραθώνιο μες το νησί. Υπάρχουν μονοπάτια, που σού προσφέρουν πρόσβαση εκεί που δεν πάει αυτοκίνητο. Ακόμα και τρεις παραλίες, η Φτενάγια, η Τραχιά και το Γυαλί, είναι προσβάσιμες μόνο με τα πόδια, ή από τη θάλασσα. Επειδή όμως, η Χάλκη έχει κάμποσες ενδιαφέρουσες ακτές, δεν είναι λίγοι εκείνοι που φτάνουν με ιδιωτικό σκάφος από τη Ρόδο και επιλέγουν πού θα κάνουν τις βουτιές τους. Τέτοιες δημοφιλείς παραλίες είναι οι Κάνια, Αρέτα, Άγιος Γεώργιος και Δυο Γιαλοί. Οι…σκαφάτοι έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν και τη θέση «Αμιγλάϊ», όπου βρίσκεται ο Καμένος Σπηλιός. Ουσιαστικά πρόκειται για μια σπηλιά λαξευμένη σε απότομο βράχο, στη βόρεια ακτογραμμή της Χάλκης. Εδώ, λέει η ιστορία, είχαν καταφύγει οι ντόπιοι προκειμένου να γλυτώσουν από την οργή του Μοροζίνι όταν πληροφορήθηκε πως οι Χαλκιώτες ειδοποίησαν εγκαίρως τους Ροδίτες στερώντας του τη δυνατότητα να καταλάβει τη Ρόδο. Έτσι εκείνος έβαλε φωτιά στο στόμιο της σπηλιάς και τους έκαψε.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτό το πανέμορφο νησάκι, που βρίσκεται τόσο κοντά στην κοσμοπολίτισσα Ρόδο, δεν το αφήνουν ανεξερεύνητο. Οι περισσότεροι επισκέπτες της Ρόδου το προσπερνούν ή και το αγνοούν. Κι όμως, αξίζει πολλά και μάλιστα, για το μέγεθός του διαθέτει και ικανοποιητική ξενοδοχειακή υποδομή, τόσο σε ξενοδοχεία όσο και σε μεμονωμένα ενοικιαζόμενα δωμάτια, που –εννοείται- λειτουργούν μόνο την καλοκαιρινή περίοδο. Αφιερώστε της λοιπόν, το χρόνο που της αναλογεί και η Χάλκη δεν θα σας απογοητεύσει.

Χρήσιμα τηλέφωνα στη Χάλκη (22460)

* Λιμεναρχείο: 45220
* Πρακτορείο ακτοπλοϊκών εισιτηρίων: 45281
* Δημοτικό Γραφείο Τουριστικών Πληροφοριών: 45330
* Δήμος: 45207

    << Επιστροφή στο χάρτη
     
Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία