 |
|
|  Κυριακή 4/10
----------------------------------------
Ελλάδα/Βουλή
----------------------------------------
Ο Νίκος Βούτσης είναι ο νέος Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων με 181 ψήφους
----------------------------------------
ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση)
Με 181 ψήφους, ο Νίκος Βούτσης αναδείχθηκε στο αξίωμα του Πρόεδρου της Βουλής.Υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Βούτση - σε σύνολο 297 ψηφισάντων βουλευτών - ψήφισαν 181 βουλευτές, ενώ καταμετρήθηκαν 113 λευκά ψηφοδέλτια και στην κάλπη βρέθηκαν τρία άκυρα ψηφοδέλτια.
Από την ψηφοφορία απουσίασαν ο γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος και ο βουλευτής των ΑΝΕΛ, Νίκος Νικολόπουλος. Ο κ. Καμμένος, πάντως, απέστειλε επιστολή στο προεδρείο - την οποία ανέγνωσε ο προεδρεύων Νικήτας Κακλαμάνης - σύμφωνα με την οποία δεν συμμετείχε στην ψηφοφορία «λόγω κυβερνητικών υποχρεώσεων» και γνωστοποίησε ότι αν μπορούσε να παρευρεθεί στην διαδικασία θα στήριζε την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, για το αξίωμα του προέδρου της Βουλής, στο πρόσωπο του Νίκου Βούτση. Ωστόσο η επιστολή του κ. Καμμένου, δεν προσμετρήθηκε στο αποτέλεσμα ως «επιστολική ψήφος», δεδομένου ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, δεν βρισκόταν σε αποστολή της Βουλής. Αντιθέτως, στο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας προσμετρήθηκε επιστολική ψήφος του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδρέα Μιχαηλίδη, ο οποίος απουσιάζει σε αποστολή της Βουλής στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Ποιος είναι ο νέος Πρόεδρος της Βουλής
O νέος Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα με καταγωγή από την Τεγέα Αρκαδίας. Είναι παντρεμένος με την Αγγελική Παπάζογλου και πατέρας του Γιώργου, της Αριάννας-Νίκης και του Πάνου.
Είναι απόφοιτος του Πειραματικού Σχολείου του Π.Α. (1957-1969) και απόφοιτος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ (1970-1975). Εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας (1975-2010). Γνωρίζει τη γερμανική γλώσσα.
Διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (Ιανουάριος-Αύγουστος 2015).
Ο Νίκος Βούτσης, εξελέγη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α' περιφέρεια της Αθήνας στις εκλογές Μαϊου και Ιουνίου 2012. Επανεξελέγη στις εκλογές του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015.
Υπήρξε Γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ (Ιούνιος 2012-Δεκέμβριος 2014), μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης και μέλος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Ήταν υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης και περιφερειακός σύμβουλος στην Περιφέρεια Αττικής με την παράταξη «Αττική Συνεργασία- Όχι στο Μνημόνιο» την περίοδο 2010-2012.
Συμμετείχε ενεργά στο μαζικό αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα ως στέλεχος των φοιτητικών επιτροπών αγώνα (ΦΕΑ) του ΕΜΠ. Ήταν αντιπρόεδρος στο πρώτο μεταδικτατορικό Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ το 1975 που προέκυψε από τη σύγκλιση του Εθνικού Συμβουλίου στο οποίο ήταν μέλος του προεδρείου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
