 |
|
|  Τετάρτη 22/10
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ
΄Ελληνες καθηγητές τού ΜΙΤ έφτιαξαν το πρώτο εγχειρίδιο πυρηνικής
ασφάλειας πλοίων
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ελληνικό χρώμα έχει το πρώτο εγχειρίδιο για την ασφάλεια σχεδίασης
πολιτικών πυρηνοκίνητων πλοίων, που δημοσιοποίησε το Πανεπιστήμιο ΜΙΤ
στη Βοστώνη.
Πρόκειται για ένα ακαδημαϊκό εγχείρημα που φιλοδοξεί να καλύψει ένα
σημαντικό κενό, καθώς μέχρι σήμερα δεν υπήρχε ένα ενιαίο δημόσιο
έγγραφο που να παρέχει σαφείς οδηγίες για τον ασφαλή σχεδιασμό των
συστημάτων και επιμέρους στοιχείων των πολιτικών πυρηνοκίνητων πλοίων.
Όπως σημειώνει η ανακοίνωση του πανεπιστημίου, «η εμπορική ναυτιλία
ευθύνεται για περίπου το 3% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του
θερμοκηπίου. Καθώς ο κλάδος προσπαθεί να μειώσει το αποτύπωμά του και
να κινηθεί προς ένα μέλλον χωρίς άνθρακα, η πυρηνική ενέργεια, που εδώ
και δεκαετίες χρησιμοποιείται για την κίνηση στρατιωτικών πλοίων,
θεωρείται μια ιδιαίτερα ελκυστική λύση».
Το Maritime Consortium του Πανεπιστημίου ΜΙΤ τελεί υπό την ηγεσία των
Ελλήνων καθηγητών Θεμιστοκλή Σαψή και Φωτεινής Χριστιά. Μεταξύ των
ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών που συμμετέχουν ως ιδρυτικά μέλη στην
κοινοπραξία είναι η Capital Clean Energy Carriers Corp. και η Delos
Navigation LTD. Επίσης, συμμετέχουν ως μέλη καινοτομίας οι Navios
Maritime Partners L.P. και Dorian LPG.
Το εγχειρίδιο χωρίζεται σε κεφάλαια που καλύπτουν τομείς όπου
συναντώνται οι αποφάσεις σχεδίασης πυρηνικής και ναυτιλιακής
ασφάλειας. Στόχος είναι η διαμόρφωση μιας ολιστικής προσέγγισης που
λαμβάνει υπόψη την ανάγκη εξισορρόπησης μεταξύ τεχνικών, πρακτικών και
πολιτικών παραμέτρων, ώστε να τεθούν τα θεμέλια για την ασφαλή
ανάπτυξη της πυρηνικής πρόωσης στη ναυτιλία.
Ο καθηγητής Μηχανολογίας και Θαλάσσιας Μηχανικής και συνδιευθυντής του
MIT Maritime Consortium, Θεμιστοκλής Σαψής σημειώνει ότι «το
εγχειρίδιο αυτό αποτελεί ένα βασικό εργαλείο που στηρίζει τις
προσπάθειες υιοθέτησης της πυρηνικής ενέργειας στη ναυτιλία. Στόχος
μας είναι να προσφέρουμε μια στέρεη βάση για την ασφάλεια σε κρίσιμους
τομείς που θα χρειαστούν ερευνητική και ρυθμιστική υποστήριξη τα
επόμενα χρόνια, ώστε η ναυτιλιακή βιομηχανία να προετοιμαστεί για την
πυρηνική πρόωση».
Η καθηγήτρια Κοινωνικών Επιστημών και συνδιευθύντρια του MIT Maritime
Consortium, Φωτεινή Χριστιά αναφέρεται στο πρόσφατο Μνημόνιο
Κατανόησης που υπέγραψαν οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Όπως τονίζει,
«ο ναυτιλιακός διάδρομος ΗΠΑ-Ηνωμένου Βασιλείου για πυρηνικά πλοία
αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία συνεργασίας με τους νομοθέτες, ώστε
να δημιουργηθεί το πλαίσιο που θα επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να
επενδύσουν ξανά σε εμπορικά πυρηνοκίνητα πλοία, μια εξέλιξη που θα
αναζωογονήσει την αμερικανική ναυπηγική βιομηχανία».
Τα προγράμματα του MIT Maritime Consortium, όπως το νέο εγχειρίδιο,
συνδέονται άμεσα με τις εθνικές προσπάθειες αναζωογόνησης της
αμερικανικής ναυπηγικής και εμπορικής ναυτιλίας.
Το Consortium, το οποίο ιδρύθηκε το 2024, φέρνει κοντά το ΜΙΤ και
ηγετικές εταιρείες του κλάδου για να εξερευνήσουν λύσεις βασισμένες
στα δεδομένα, με στόχο τη μείωση των εκπομπών, τη βελτιστοποίηση των
λειτουργιών των πλοίων και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της
ναυτιλιακής βιομηχανίας.
Όπως αναφέρει ο Θεμιστοκλής Σαψής, «μία από τις πιο σημαντικές
πρωτοβουλίες μας είναι η ανάπτυξη τεχνολογιών, πολιτικών και
κανονισμών που θα καταστήσουν την πυρηνική πρόωση στα εμπορικά πλοία
πραγματικότητα. Το τελευταίο έτος συγκροτήσαμε μια διεπιστημονική
ομάδα από καθηγητές και φοιτητές του ΜΙΤ. Ένα από τα αποτελέσματα
αυτής της δουλειάς είναι αυτό το αναλυτικό έγγραφο που εξηγεί πώς
μπορεί να υλοποιηθεί η προσπάθεια αυτή με ασφάλεια».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
