 |
|
|  Τρίτη 21/10
ΕΝΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΕ ΚΕΛΙ...
Ο Νικολά Σαρκοζί χέρι-χέρι με την Κάρλα Μπρούνι και μέσα σε χειροκροτήματα πήρε τον δρόμο για τη φυλακή
AFP,protothema.gr
Χέρι-χέρι με τη σύντροφό του, Κάρλα Μπρούνι, ο Νικολά Σαρκοζί έφυγε λίγο μετά τις 10 το πρωί (ώρα Ελλάδας) από το σπίτι του για να κατευθυνθεί στη φυλακή, υπό τις επευφημίες του πλήθους που τον περίμεναν.
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας χαιρέτησε τους υποστηρικτές και τους αγαπημένους του πριν επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο και κατευθυνθεί προς το σωφρονιστικό ίδρυμα La Santé. Λίγο νωρίτερα, αποχώρησαν από το σπίτι και οι τρεις γιοι του, Ζαν, Πιέρ και Λουί, μέσα σε χειροκροτήματα, ενώ ο κόσμος τραγουδούσε και τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας, τη Μασσαλιώτιδα.
Μέσα σε περίπου μισή ώρα από την αναχώρησή του από το σπίτι του, στο 16ο διαμέρισμα, ο Νικολά Σαρκοζί μόλις έφτασε στη φυλακή La Santé για την πρώτη μέρα της κράτησής του.
«Ω, καλώς ήρθες Σαρκοζί!» φώναξαν οι κρατούμενοι από τα κελιά τους μόλις τον αντίκρισαν, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP). Ο πρώην πρόεδρος θα υποβληθεί στις διοικητικές διαδικασίες που προβλέπονται για όλους τους νέους κρατούμενους πριν κατευθυνθεί στο κελί του.
Στο μεταξύ, σε δηλώσεις που έκανε ένας από τους δικηγόρους του Νικολά Σαρκοζί μπροστά από τη φυλακή Santé, λίγα λεπτά μετά τη φυλάκιση του πρώην Προέδρου, ανακοίνωσε ότι «η αίτηση αποφυλάκισης έχει ήδη κατατεθεί».
Προετοιμαζόμενος να διασχίσει τα τείχη των φυλακών La Satne, ο Νικολά Σαρκοζί εξέφρασε τις σκέψεις του για τον γαλλικό λαό σε γράμμα που «ανέβασε» το πρωί της Τρίτης στον λογαριασμό του στο X.
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας καταγγέλλει «δικαστικό σκάνδαλο» και «πορεία ταλαιπωρίας» που, όπως λέει, υφίσταται «για πάνω από δέκα χρόνια». «Είναι λοιπόν μια υπόθεση παράνομης χρηματοδότησης χωρίς καμία χρηματοδότηση!» έγραψε, προσθέτοντας ότι η έρευνα «ξεκίνησε βάσει ενός εγγράφου του οποίου η ψευδότητα έχει πλέον αποδειχθεί». Ο Σαρκοζί τονίζει ότι «δεν ζητά κανένα πλεονέκτημα, καμία χάρη» και δηλώνει ότι δεν παραπονιέται: «Η φωνή μου ακούγεται».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
