 |
|
|  Tρίτη 1/7
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!
H Xiaomi,μόνο στην Κίνα έλαβε 289.000 παραγγελίες για το νέο YU7, μέσα σε μία μόλις ώρα!!!
zougla.gr
Η Xiaomi παρουσίασε το πρώτο της αυτοκίνητο, το σεντάν SU7 πριν 14 μήνες και έχει πετύχει ήδη 258.000 πωλήσεις. Η εταιρία επανέρχεται στο προσκήνιο με το δεύτερο μοντέλο της γκάμας της SUV YU7, το οποίο φέρνει ένα πληρέστατο πακέτο που ήδη την 1η ώρα κυκλοφορίας του, σπάει ταμεία (στην Κίνα τουλάχιστον).
Σύμφωνα με την ίδια την εταιρία, πάνω από 289.000 άτομα παρήγγειλαν το νέο μοντέλο, την πρώτη ώρα που ήταν διαθέσιμο. Μάλιστα όσοι από αυτούς καταθέσουν και προκαταβολή 600 ευρώ, θα έχουν συνολική έκπτωση 8.000 ευρώ στην τιμή.
Το crossover ακολουθεί τα βήματα του SU7 και είναι ένα πολυτελές σύνολο υψηλών επιδόσεων με εντυπωσιακή σχεδίαση. Έχει μεγάλη πανοραμική γυάλινη οροφή 1.7τ.μ. αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας 0,245 Cd ενώ οι διαστάσεις του είναι: μήκος 4,999μ. πλάτος 1,996μ. ύψος 1,6μ. και μεταξόνιο 3μ. Μάλιστα προσφέρεται σε τρία εξωτερικά χρώματα τα Lava Orange, Titanium Silver και Emerald Green.
Ενώ το εξωτερικό είναι κομψό και επιβλητικό, η καμπίνα είναι υπερβολικά μινιμαλιστική. Κυριαρχεί ένα σύστημα infotainment 16,1 ιντσών και μια πανοραμική οθόνη HyperVision, η οποία βρίσκεται στη βάση του παρμπρίζ εκτεινόμενη σε 43,3 ίντσες. Είναι παραμετροποιήσιμη, αλλά μπορεί να λειτουργήσει ως ταχύμετρο, οθόνη πλοήγησης και οθόνη του συνοδηγού.
Αφήνοντας στην άκρη τις οθόνες, το crossover διαθέτει δερμάτινα μπροστινά καθίσματα με δυνατότητα ανάκλισης με ένα άγγιγμα και λειτουργία μασάζ 10 σημείων. Σε αυτά προστίθενται ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα πίσω καθίσματα με πλάτες που μπορούν να έχουν κλίση από 100° έως 135°. Οι πίσω επιβάτες θα βρουν επίσης ειδικά χειριστήρια κλιματισμού και ένα σύστημα ψυχαγωγίας με διπλή οθόνη.
Το crossover μπορεί να φιλοξενήσει 678 λτ. αποσκευών ενώ υπάρχει επίσης ένα μικρό μπροστινό πορτμπαγκάζ (frunk), το οποίο παρέχει χώρο 141 λτ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
