 |
|
|  Δευτέρα 30/6
ONLY FANS
Η ερωτική «βιομηχανία» κερδών που μοίρασε 5 δισ. δολάρια στα μοντέλα της
Economist,protothema.gr
Από τότε που ιδρύθηκε, το 2016, από έναν ευκατάστατο Βρετανό, το OnlyFans έχει εξελιχθεί σε γίγαντα του πορνογραφικού περιεχομένου. Η πλατφόρμα, της οποίας ο τωρινός ιδιοκτήτης -ένας μυστικοπαθής Ουκρανοαμερικανός- φέρεται να εξετάζει την πώλησή της για οκτώ δισεκατομμύρια δολάρια, χρησιμοποιείται από περισσότερους από 4.000.000 «δημιουργούς» που αναρτούν περιεχόμενο, και πάνω από 300 εκατομμύρια «θαυμαστές», που πληρώνουν για να το δουν.
Στη διαχειριστική χρήση έως τον Νοέμβριο του 2023, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, κατέγραψε έσοδα ύψους 1,3 δισ. δολαρίων. Με λειτουργικό περιθώριο περίπου 50%, ξεπερνά ακόμη και κολοσσούς της τεχνολογίας όπως η Alphabet, η Meta και η Microsoft. Το OnlyFans υπήρξε τεράστια οικονομική επιτυχία. Παράλληλα, άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο η πορνογραφία παράγεται, διαμοιράζεται και καταναλώνεται στο Διαδίκτυο, παρατηρεί σε άρθρο του ο Economist.
Από... καταβολής του, το Ίντερνετ είναι γεμάτο πορνογραφικό υλικό. Έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2023 στο Journal of Sex Research δείχνει ότι οι μεγάλες πορνογραφικές ιστοσελίδες έχουν περισσότερους μηνιαίους επισκέπτες και προβολές σελίδων από το Amazon, το Netflix ή το Zoom. Κι όμως, η βιομηχανία δυσκολεύεται να βγάλει χρήματα.
Ιστοσελίδες όπως το PornHub επιτρέπουν στους χρήστες να παρακολουθούν βίντεο δωρεάν. Τα έσοδα από διαφημίσεις είναι πενιχρά, καθώς πολλές μάρκες αποφεύγουν να συνδέσουν το όνομά τους με πορνογραφικό περιεχόμενο. Επιπλέον, τα μέτρα για την αποτροπή παράνομου περιεχομένου, όπως η παιδική πορνογραφία, είναι συχνά ανεπαρκή.
Το OnlyFans ανέπτυξε μια κερδοφόρα νέα προσέγγιση. Χρεώνει τους χρήστες για να παρακολουθούν βίντεο, με επιπλέον χρεώσεις για εξατομικευμένο περιεχόμενο, εμπορεύματα και προσωπική συνομιλία. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του υλικού, αν και όχι όλο, είναι σεξουαλικής φύσης. Η πλατφόρμα κρατάει προμήθεια 20% απ' ό,τι πληρώνουν οι χρήστες -ελαφρώς λιγότερη από την Uber και περίπου όσο η Airbnb.
Το OnlyFans πλήρωσε στους δημιουργούς 5,3 δισεκατομμύρια δολάρια στη χρήση του 2023. Επειδή δεν φιλοξενείται στα app stores της Apple και της Google, δεν χρειάζεται να τους αποδίδει μερίδιο από τα έσοδά του.
Τα χρήματα επέτρεψαν στο OnlyFans να επενδύσει σε μέτρα ασφαλείας που, αν και ατελή, είναι καλύτερα από αυτά πολλών ανταγωνιστών του. Σε ορισμένες αγορές, όπως η Βρετανία, χρησιμοποιεί τεχνολογία τρίτων για να εκτιμά την ηλικία του θεατή μέσω σάρωσης προσώπου, ώστε να αποτρέπει την εγγραφή ανηλίκων.
Για τους δημιουργούς, απαιτεί πληθώρα εγγράφων, όπως κρατική ταυτότητα και τραπεζικά στοιχεία. Διαθέτει σχεδόν 1.500 άτομα που επαληθεύουν λογαριασμούς και ελέγχουν αν τα βίντεο πληρούν τους κανόνες της πλατφόρμας. Τον Μάιο, το OnlyFans απέρριψε περίπου τα δύο τρίτα από τις 187.305 αιτήσεις για νέους λογαριασμούς. Η διευθύνουσα σύμβουλος Keily Blair παρομοιάζει τη διαδικασία με τον έλεγχο «γνωρίζω τον πελάτη» που εφαρμόζουν οι μεγάλες τράπεζες. «Στο OnlyFans δεν υπάρχει ανωνυμία» λέει, προσθέτοντας ότι ο ιστότοπος δεν έχει κρυπτογράφηση end-to-end, επιτρέποντας στην εταιρεία να ελέγχει τι δημοσιεύεται. Επίσης, δεν υπάρχει αλγόριθμος που να προωθεί αναρτήσεις.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
