 |
|
|  Δευτέρα 13/5
Ο Πούτιν απέπεμψε τον Σεργκέι Σοϊγκού από το υπουργείο Άμυνας,όπου ηταν απο το 2012
Guardian,protothema.gr
Ως ανακοίνωση έκπληξη αντιμετωπίζεται από αρκετά διεθνή μέσα ενημέρωσης η απόφαση του προέδρου της Ρωσίας να αποπέμψει από τη θέση του υπουργού Άμυνας τον Σεργκέι Σοϊγκού και στη θέση του να βάλει τον πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργό, Αντρέι Μπελούσοφ, ο οποίος δεν έχει καμία στρατιωτική εμπειρία, αλλά αντίθεται ειδικεύεται στα οικονομικά.
Ο Σοϊγκού, ο οποίος μέχρι χθες ήταν ο υπουργός με τη μεγαλύτερη θητεία στο υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, είχε αναλάβει καθήκοντα στη θέση αυτή από το 2012 με στόχο να εκσυγχρονίσει τον ρωσικό στρατό. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, μάλιστα, φέρεται να είχε απευθείας πρόσβαση στον Πούτιν με τον οποίο αρκετές φορές είχαν πάει μαζί για κυνήγι και ψάρεμα στη Σιβηρία.
Αν και η δημοτικότητά του είχε πάρει την ανιούσα μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, για την οποία πιστεύεται ότι ήταν ο ενορχηστρωτής, τα σύννεφα για το πρόσωπό του είχαν πυκνώσει μετά το Φεβρουάριο του 2022 οπότε και είχαν διαπιστωθεί υποχωρήσεις στον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ του χρεώνεται και η ανικανότητά του να ξεριζώσει την εκτεταμένη διαφθορά στο στράτευμα. Στον ίδιο χρεώνεται, επίσης, η αποτυχία του να αποτρέψει το στρατιωτικό πραξικόπημα που προσπάθησε να πραγματοποιήσει ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, ο επικεφαλής της Wagner, ο οποίος έφτασε στο σημείο να ζητήσει τη σύλληψή του.
Τελευταίο χτύπημα για τον Σοϊγκού πιστεύεται ότι ήταν η σύλληψη τού επί σειρά ετών στενού του συνεργάτη και αναπληρωτή υπουργού Άμυνας, Τιμούρ Ιβάνοφ, ο οποίος κατηγορείται για διαφθορά.
Στα χαρτιά, η απόφαση Πούτιν να μετακομίσει ο Σοϊγκού στη θέση του προέδρου του πανίσχυρου συμβουλίου ασφαλείας της Ρωσίας θεωρείται αναβάθμιση για τον πρώην υπουργό Άμυνας, αλλά, όπως σημειώνει ο Guardian, στην πραγματικότητα είναι μια προσπάθεια του Ρώσου προέδρου να σώσει την υπόληψη ενός παλαιού συμμάχου του.
Η επίσημη εκδοχή από το Κρεμλίνο, δια στόματος του εκπροσώπου του, Ντμίτρι Πεσκόφ, ήταν ότι η απόφαση του Πούτιν να τοποθετήσει τον Μπελούσοφ στο υπουργείο Άμυνας ήρθε μετά την αύξηση των εξόδων λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. «Είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσουμε την ισορροπία ανάμεσα στην οικονομία του πολέμου και την οικονομία της χώρας, ώστε να ταυτίζονται όσον αφορά την τρέχουσα δυναμική» είπε χαρακτηριστικά ο Πεσκόφ.
Παράλληλα, ο Πεσκόφ υποστήριξε ότι ο Πούτιν αποφάσισε να βάλει ένα μη στρατιωτικό πρόσωπο ως επικεφαλής του υπουργείου Άμυνας προκειμένου να διασφαλίσει ότι «το υπουργείο θα είναι ανοιχτό σε μεταρρυθμίσεις και προωθημένες ιδέες. Όποιος είναι ποι ανοιχτός σε καινοτομίες θα είναι και αυτός που θα κερδίσει στο πεδίο της μάχης».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
