 |
|
|  Σάββατο 4/5
Χιλιάδες οπλα κατασχέθηκαν στην Ονδούρα, αφότου κηρύχθηκε κατάσταση έκτακτης ανάγκης
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η Ονδούρα παρουσίασε χθες Παρασκευή πάνω από 12.000 όπλα, συμπεριλαμβανομένων τουφεκιών εφόδου και εκρηκτικών, που κατασχέθηκαν σε επιχειρήσεις της αστυνομίας εντός των ορίων της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που τέθηκε σε ισχύ στη χώρα τον Δεκέμβριο του 2022.
Έκτοτε «κατασχέθηκαν 12.183 όπλα διαφόρων διαμετρημάτων», δήλωσε ο υπουργός Ασφάλειας ,Γουστάβο Σάντσες, παρουσιάζοντας το πελώριο οπλοστάσιο στον Τύπο.
Στα όπλα περιλαμβάνονται εκτοξευτήρες οπλοβομβίδων, τουφέκια εφόδου AK-47, ημιαυτόματα τουφέκια AR-15, κυνηγετικές καραμπίνες, πιστόλια διαφόρων διαμετρημάτων και εκρηκτικά.
«Αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία» στη χώρα όπου η εγκληματικότητα έφθασε να είναι «τόσο περίπλοκη που έχουμε πρώην πρόεδρο (σ.σ. τον Χουάν Ορλάντο Ερνάντες) ο οποίος αναμένει να τού επιβληθεί ποινή ισόβιας κάθειρξης» στις ΗΠΑ, πρόσθεσε ο Σάντσες.
Ο Ερνάντες, ο οποίος κυβέρνησε την Ονδούρα από το 2014 ως το 2022, κρίθηκε ένοχος την 8η Μαρτίου, στην κατάληξη ιστορικής δίκης στη Νέα Υόρκη, για σύσταση και συμμορία, διακίνηση όπλων και ναρκωτικών από σώμα ενόρκων ομοσπονδιακού δικαστηρίου. Η ποινή του αναμένεται να τού απαγγελθεί την 26η Ιουνίου. Αντιμετωπίζει ως και ισόβια κάθειρξη.
Σύμφωνα με τον Σάντσες, μεγάλος αριθμός των όπλων που κατασχέθηκαν παρέμεναν σε κυκλοφορία από τα χρόνια του 1980, όταν μαίνονταν πόλεμοι στη κεντρική Αμερική.
Η πρόεδρος της Ονδούρας, η Σιομάρα Κάστρο, κήρυξε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στις αρχές του Δεκεμβρίου του 2022 για να καταπολεμηθεί η εγκληματικότητα. Δεχόταν έντονη πίεση, καθώς πολλοί πολίτες την προέτρεπαν να μιμηθεί το παράδειγμα του γειτονικού Σαλβαδόρ, όπου ο πρόεδρος Ναγίμπ Μπουκέλε επέβαλε επίσης κατάσταση έκτακτης ανάγκης, στην έναρξη εκστρατείας που οδήγησε στη σύλληψη του 75% των φερόμενων μελών συμμοριών, σύμφωνα με την κυβέρνησή του.
Η αστυνομία της Ονδούρας ανακοίνωσε πρόσφατα ότι η κατάσταση έκτακτης ανάγκης επέτρεψε «τη σύλληψη 600 και πλέον μελών εγκληματικών δομών».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
