 |
|
|  Δευτέρα 25/3
Πρώην υπουργός τής Σιγκαπούρης αντιμετωπίζει...35 κατηγορίες για διαφθορά
AFP,zougla.gr
Τριάντα πέντε συνολικά κατηγορίες απαγγέλθηκαν σε βάρος τού πρώην υπουργού Μεταφορών τής Σιγκαπούρης, Σουμπραμάνιαμ Ισουαράν, ο οποίος βρίσκεται στη δίνη σκανδάλου διαφθοράς που συγκλονίζει την πόλη-κράτος της νοτιοανατολικής Ασίας.
Σύμφωνα με συμπληρωματικό κατηγορητήριο, φέρεται να απέκτησε πολύτιμα αντικείμενα αξίας περίπου 19.000 δολαρίων Σιγκαπούρης (13.000 ευρώ) από επιχειρηματία που είχε συναλλαγές με το υπουργείο Μεταφορών, του οποίου ο Σ. Ισουαράν ήταν επικεφαλής, αναφέρει ανακοίνωση του Γραφείου Ερευνών για Πρακτικές Διαφθοράς (CPIB)
Σε βάρος του Ισουαράν έχουν απαγγελθεί συνολικά 35 κατηγορίες που αφορούν πολύκροτη υπόθεση που έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη, σε μια χώρα στην οποία ο όρος «διαφθορά» μοιάζει με άγνωστη λέξη και τα πολιτικά σκάνδαλα σπανίζουν.
Η τελευταία υπόθεση διαφθοράς στην οποία εμπλεκόταν το όνομα υπουργού χρονολογείται από το 1986. Τότε ο υπουργός Εθνικής Ανάπτυξης Τε Τσεάνγκ Ουάν ερευνήθηκε για χρηματισμό. Πέθανε όμως προτού οδηγηθεί ενώπιον δικαστηρίου.
Ο Σ. Ισουαράν συνελήφθη τον περασμένο Ιούλιο, κατηγορούμενος ότι έλαβε μίζες ύψους 383.340 δολαρίων Σιγκαπούρης (263.215 ευρώ) από τον Μαλαισιανό μεγιστάνα ακινήτων Ονγκ Μπενγκ Σενγκ – ο οποίος έχει τα δικαιώματα για το Γκραν Πρι της Σιγκαπούρης, έναν από τους αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Φόρμουλα 1 – προκειμένου να προωθήσει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα. Ο ίδιος αρνείται τις κατηγορίες.
Σε περίπτωση που καταδικαστεί, ο 61χρονος Ισουαράν αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης 7 ετών και πρόστιμο έως και 100.000 δολαρίων Σιγκαπούρης (68.000 ευρώ).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
