 |
|
|  Σάββατο 16/3
...για να φέρει την αλλαγή στην ΕΕ
Ο πρωθυπουργός τής Ουγγαρίας,Ορμπάν, δηλώνει έτοιμος να "καταλάβει" τις Βρυξέλλες
AΠΕ-ΜΠΕ
Ο πρωθυπουργός τής Ουγγαρίας, Βίκτορ Ορμπάν δήλωσε την Παρασκευή πως είναι έτοιμος να πορευθεί προς τις Βρυξέλλες και να "καταλάβει" το κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,προκειμένου να "υπερασπιστεί την ελευθερία και την κυριαρχία" της Ουγγαρίας, πριν από τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα διεξαχθούν αργότερα φέτος.
Ο εθνικιστής Ορμπάν, που βρίσκεται στην εξουσία τα τελευταία 14 χρόνια, ευελπιστεί πως το κόμμα του Fidesz θα επωφεληθεί από την αύξηση της υποστήριξης προς την ακροδεξιά σε όλη την Ευρώπη , καθώς ετοιμάζεται να αναλάβει την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Μιλώντας σε συλλαλητήριο στη Βουδαπέστη για τον εορτασμό της εθνικής γιορτής της Ουγγαρίας, που τιμά την Ουγγρική Επανάσταση του 1848 εναντίον της μοναρχίας των Αψβούργων, ο Ορμπάν είπε πως οι ευρωεκλογές είναι μια ευκαιρία προκειμένου να διεκδικήσει δικαιώματα για την Ουγγαρία.
"Αν θέλουμε να υπερασπιστούμε την ελευθερία και την κυριαρχία της Ουγγαρίας, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να καταλάβουμε τις Βρυξέλλες", είπε ο Ορμπάν στη συγκέντρωση περίπου 1.000 υποστηρικτών του.
"Θα πορευθούμε προς τις Βρυξέλλες και θα φέρουμε εμείς οι ίδιοι την αλλαγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση".
Ο Ορμπάν βρίσκεται εδώ και καιρό στα μαχαίρια με άλλα μέλη της ΕΕ για σειρά θεμάτων, περιλαμβανομένης της άρνησής του να στείλει όπλα στο Κίεβο και της διατήρησης των οικονομικών σχέσεων με τη Μόσχα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022.
Είπε πως οι ενέργειες της ΕΕ πλήττουν τους αγρότες, πλήττουν τη μεσαία τάξη, καταστρέφουν εταιρίες, και "πάνω από όλ' αυτά, (φέρνουν) την Ευρώπη σε πόλεμο".
"Δεν θα δεχθούμε οι Βρυξέλλες να αφήσουν μόνους τους Ευρωπαίους, επιπλέον, στράφηκαν εναντίον τους", είπε ο Ορμπάν.
Η Βουδαπέστη έχει επίσης εμπλακεί σε μακρές διαμάχες με αποτέλεσμα να δεσμευθούν ευρωπαϊκά κεφάλαια που προορίζονται για τη χώρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
