 |
|
|  Tρίτη 20/2
Στη Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιηθεί ο πρώτος γάμος λεσβιών
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ένα ζευγάρι λεσβιών που ζει στη Θεσσαλονίκη και είναι μαζί 18 χρόνια έχοντας ένα παιδί 6,5 ετών, προετοιμάζεται σύντομα να δημιουργήσει μια νέα σελίδα στη ζωή του και να γίνουν μια οικογένεια που θα την αναγνωρίζει το κράτος.
Η αγάπη τους, πλέον αναγνωρισμένη και νομιμοποιημένη από το νόμο, θα αναδειχθεί σε μια πολύχρωμη τελετή γάμου. Αυτή η σημαντική στιγμή δεν αφορά μόνο το ζευγάρι, αλλά και όλη την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, καθώς θα δώσει το έναυσμα και σε άλλους να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο τη σχέση τους, ένα δικαίωμα που μέχρι πρότινος η ελληνική κοινωνία το στερούσε. Μάλιστα, ο γάμος αναμένεται να γίνει πολύ σύντομα. «Περιμέναμε 18 χρόνια, οπότε προετοιμαζόμαστε ώστε ο γάμος να γίνει το επόμενο διάστημα, όσο πιο σύντομα γίνεται, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μετά και την διαδικασία της παιδοθεσίας από την σύζυγο μου», είπε η Λίο Εμμανουήλ.
Η τέλεση του γάμου θα μπορέσει να προστατέψει την οικογένεια τους, καθώς έως τώρα η σύντροφος της Λίο ήταν η αόρατη γονέας. «Μόλις γίνει ο γάμος, θα καταθέσουμε την ληξιαρχική πράξη, έπειτα η δικηγόρος μας θα κινήσει νομικά την διαδικασία της παιδοθεσίας από την πλευρά της συζύγου μου για να υιοθετήσει το παιδί μας. Αυτή είναι μια μακροχρόνια διαδικασία, μπορεί να διαρκέσει στην καλύτερη περίπτωση έως έξι μήνες και έχει μεγάλο κόστος. Την διαδικασία εννοείται θα την κάνουμε, γιατί είναι πολύ σημαντικό το παιδί να έχει στα δημόσια έγγραφα του και τους δυο του γονείς, έτσι όπως το βιώνει στο σπίτι του», τόνισε και περιγράφοντας την διαδικασία είπε πως «στη συνέχεια θα έρθει κοινωνικός/-ή λειτουργός στο σπίτι μας, θα κάνει έκθεση και ελπίζουμε να είναι ένας άνθρωπος που δεν θα είναι ομοφοβικός. Θα καταθέσει την έκθεση και έπειτα θα παραστούμε στο δικαστήριο όπου θα δώσω την συγκατάθεση μου και ελπίζουμε ο δικαστής ή δικάστρια να συναινέσει στο αίτημα μας. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, τίποτα δεν είναι εγγυημένο, μέχρι τελευταία στιγμή».
«Η ζωή μας είναι μια μόνιμη εξουσιοδότηση. Το gov.gr έχει γίνει ”φίλος” μας πια. Για οτιδήποτε χρειάζεται πρέπει να κάνω εξουσιοδότηση, διότι εγώ είμαι η μαμά που έχει έννομη σχέση με το παιδί. Ακόμη και για να πάρει η άλλη του μαμά το παιδί από το σχολείο χρειάζεται εξουσιοδότηση. Το παιδί λέει ”μαμά” την σύζυγο μου αλλά δεν την αναγνωρίζει το κράτος», αναφέρει η Λίο Εμμανουήλ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
