Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 19/2

Ο Μεντβέντεφ απειλεί ΗΠΑ, Βρετανία και Γερμανία με Αρμαγεδδώνα, εάν χάσει εδάφη η Ρωσία



AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr

Το Κρεμλίνο απείλησε την Κυριακή ότι θα εκτοξεύσει πυρηνικούς πυραύλους στο Λονδίνο, την Ουάσινγκτον, το Βερολίνο και το Κίεβο, εάν η Ρωσία αναγκαστεί να παραδώσει τα ουκρανικά εδάφη τα οποία έχει κατακτήσει. Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, στενός συνεργάτης του Πούτιν, που διετέλεσε πρόεδρος από το 2008 έως το 2012, δήλωσε ότι αν μια στρατιωτική ήττα οδηγήσει τη Ρωσία σε επιστροφή στα σύνορα του 1991, όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, η Μόσχα θα «εξαπολύσει τον Αρμαγεδδώνα». «Οι απόπειρες επιστροφής της Ρωσίας στα σύνορα του 1991 θα οδηγήσουν μόνο σε ένα πράγμα», είπε χαρακτηριστικά. «Προς έναν παγκόσμιο πόλεμο με τις δυτικές χώρες, χρησιμοποιώντας ολόκληρο το οπλοστάσιο του κράτους μας στο Κίεβο, στο Βερολίνο, στο Λονδίνο και στην Ουάσιγκτον». Οι υπερηχητικοί πυρηνικοί πύραυλοι θα έπλητταν επίσης «όλα τα άλλα όμορφα ιστορικά μέρη, που περιλαμβάνονται εδώ και καιρό στους στόχους της πυρηνικής μας τριάδας». Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Θα έχουμε το θάρρος να το κάνουμε αυτό, αν εκείνη την ώρα διακυβεύεται η εξαφάνιση μιας χιλιάδων ετών χώρας, της μεγάλης μας πατρίδας, καθώς και οι θυσίες που έκανε ο λαός της Ρωσίας ανά τους αιώνες; Η απάντηση είναι προφανής». Ο Μεντβέντεφ πρότεινε στο Κίεβο και στη Δύση να επιτρέψουν στον Πούτιν να κρατήσει τα κομμάτια της Ουκρανίας που θεωρεί ρωσικά. «Είναι καλύτερα να επιστρέψουν τα πάντα (σε εμάς) πριν να είναι πολύ αργά. Ή θα τα πάρουμε πίσω εμείς οι ίδιοι, με τις μέγιστες απώλειες για τον εχθρό. Όπως στην Avdiivka. Οι πολεμιστές μας είναι ήρωες!». Έπειτα, ο αναπληρωτής επικεφαλής του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας επιτέθηκε στα «μυξιάρικα αγγλοαμερικανικά παιδάκια» που αντιτίθενται στον Πούτιν. Οι υπουργοί Άμυνας της Βρετανίας και της Γερμανίας, Γκραντ Σαπς και Μπόρις Πιστόριους, είναι «γα*** ηλίθιοι που πιστεύουν ότι ο κόσμος δεν μπορεί να αντέξει μια ρωσική νίκη στον πόλεμο», είπε μέσα από το κανάλι του στο Telegram. Αν περάσει το δικό τους, θα υπάρξει «άμεση και μη αναστρέψιμη κατάρρευση της σημερινής Ρωσίας», συμπεριλαμβανομένων των νέων εδαφών της. Αυτό θα οδηγούσε σε έναν «βίαιο εμφύλιο πόλεμο και στην οριστική εξαφάνιση της χώρας μας από τον παγκόσμιο χάρτη, με δεκάδες εκατομμύρια θύματα, στον θάνατο του μέλλοντός μας», σύμφωνα με τον ίδιο.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία