 |
|
|  Παρασκευή 16/2
ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
«Άνθρωποι των σπηλαίων» μιά πενταμελής οικογένεια στην ορεινή Κορινθία
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Μια πολύτεκνη οικογένεια, με πέντε παιδιά, ζει τα τελευταία χρόνια
μέσα σε λαγούμι μήκους 30 μέτρων στη θέση «Σαϊτάς» στο Μάννα
Κορινθίας, υπό άθλιες συνθήκες και κυκλοφορεί με τόξα, βέλη και
αυτοσχέδια όπλα, προκαλώντας καταστροφές σε χωράφια και αυτοκίνητα.
Η εικόνα που αντίκρισαν οι αστυνομικοί που έφτασαν στο σημείο
παραπέμπει σε «ανθρώπους των σπηλαίων». Μάλιστα, όταν ισχυρές
αστυνομικές δυνάμεις, με τη βοήθεια ομάδας ΕΚΑΜ από την Αθήνα, πήγαν –
μετά από καταγγελίες – στη θέση «Σαϊτάς» στο Μάννα Κορινθίας να δουν
τι συμβαίνει δέχθηκαν επίθεση από την οικογένεια με ξύλα και όπλα, με
αποτέλεσμα να τραυματιστεί ένας αστυνομικός που χτυπήθηκε με καδρόνι.
Το απίστευτο είναι ότι έχουν φτιάξει ένα υπόγειο τούνελ μήκους 30
μέτρων που καταλήγει σε ρεματιά, μέσα στο οποίο κρύβονται και το
χρησιμοποίησαν μετά την επίθεση στους αστυνομικούς για να ξεφύγουν. Η
εικόνα που αντίκρυσαν οι αστυνομικοί δείχνει ότι η οικογένεια ζει σε
συνθήκες που θυμίζουν αυτές της εποχής των σπηλαίων και η επικοινωνία
μαζί τους είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Oι αστυνομικοί κατάφεραν να συλλάβουν τα τέσσερα
άτομα που επιτέθηκαν που τους επιτέθηκαν και διαπιστώσουν πως η
πολύτεκνη οικογένεια (έχουν ακόμα ένα βρέφος ενός έτους, ένα κοριτσάκι
6 ετών και ένα αγοράκι 14 ετών) διαμένει σε αυτοσχέδιο παράπηγμα που
δεν υπάρχουν τα απολύτως απαραίτητα. Κάτω από το χωμάτινο δάπεδο έχουν
σκάψει τούνελ μήκους 30 μέτρων που καταλήγει σε μια ρεματιά.
Βρέθηκαν και κατασχέθηκαν ένα αυτοσχέδιο τυφέκιο, ένα αεροβόλο όπλο,
102 κυνηγετικά φυσίγγια, 81 σφαίρες πολεμικού όπλου, επτά αυτοσχέδια
τόξα, 20 βέλη, τέσσερα μαχαίρια και ένα τσεκούρι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
