 |
|
|  Παρασκευή 22/12
Στην 11η θέση η Ελλάδα
Η Αυστρία είναι η πιο ευτυχισμένη χώρα τής Ευρώπης για το 2023
iefimerida.gr
Στοιχεία τής στατιστικής υπηρεσίας τής Ευρωπαϊκής Ενωσης κατατάσσουν
την Αυστρία ως την πιο ευτυχισμένη χώρα στο μπλοκ των 27 κρατών-μελών.
Η Αυστρία σημείωσε συνολικά σκορ 7,9/10 στην ετήσια δημοσίευση της
Eurostat, για τους «δείκτες ποιότητας ζωής», η οποία βασίζεται σε
έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη.
Η Πολωνία, η Φινλανδία και η Ρουμανία κατετάγησαν από κοινού δεύτερες
με βαθμολογία 7,7/10, ενώ στο άλλο άκρο της κλίμακας, η Βουλγαρία είχε
τη χαμηλότερη βαθμολογία, ως η μόνη χώρα που βαθμολογήθηκε με λιγότερο
από 6 (5,6) στον συνολικό δείκτη ικανοποίησης από τη ζωή.
Πολύ χαμηλά βρίσκεται η Γερμανία, και πιστεύεται ότι η οικονομική
κατάσταση της χώρας φαίνεται να είχε επιζήμιο αντίκτυπο στην ευτυχία
των ανθρώπων.
Σημείωσε ένα σκορ 6,5/10 και η πτώση της διάθεσης από το 7,1 το 2021
θα μπορούσε να αποδοθεί στον πόλεμο της Ουκρανίας και στην οικονομική
στασιμότητα της χώρας, σύμφωνα με τον Independent.
Η Eurostat είπε ότι η έκθεσή της στοχεύει στο «να καταγράψει τις
τάσεις στην υποκειμενική ευημερία των ευρωπαίων πολιτών», σημειώνοντας
ότι «οι πολίτες της ΕΕ έτειναν να είναι αρκετά ικανοποιημένοι με τη
ζωή τους γενικά, αναφέροντας κατά μέσο όρο 7,1 μονάδες στις 10».
Ανέφερε ακόμη ότι παράγοντες όπως το επίπεδο εκπαίδευσης, η οικογένεια
και η οικονομική σταθερότητα επηρέασαν τη συνολική ικανοποίηση των
ερωτηθέντων από τη ζωή τους και όχι απλώς ο πλούτος. Τα χρήματα
φαίνεται ότι δεν μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία, τελικά.
«Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ορισμένες χώρες που συνδέονται με
χαμηλά επίπεδα εισοδήματος στο πρόσφατο παρελθόν… όπως η Ρουμανία και
η Πολωνία, είναι μεταξύ των χωρών όπου η ικανοποίηση από τη ζωή είναι
υψηλότερη – δείχνοντας την πολυπλοκότητα της σχέσης μεταξύ της
υποκειμενικής ευημερίας και της οικονομικής ευημερίας», ανέφερε η
Eurostat. Μάλιστα, και οι δύο χώρες έχουν εκτοξευθεί σε δημοτικότητα
ως ταξιδιωτικοί προορισμοί.
Η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία, τρεις από τις μεγαλύτερες
οικονομίες της ΕΕ, κυμαίνονται γύρω από το 7,1 μέσο όρο για την
ήπειρο. Η Ελλάδα βρίσκεται αρκετά χαμηλά, στην 11η θέση.
Ακόμη, σύμφωνα με τη μελέτη, στην Αυστρία, καθώς και στη Μάλτα, τη
Φινλανδία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Ιρλανδία, τη Σουηδία, τη Δανία
και το Λουξεμβούργο, οι άνθρωποι που κατοικούν σε αγροτικές περιοχές
εξέφρασαν ελαφρώς υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από εκείνους που ζουν
σε αστικές περιοχές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
