 |
|
|  Τρίτη 5/12
Η Γαλλία «παγώνει» τα περιουσιακά στοιχεία τού ηγέτη τής Χαμάς, Γιαχία Σινουάρ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η Γαλλία διέταξε το πάγωμα για έξι μήνες των περιουσιακών στοιχείων του επικεφαλής του παλαιστινιακού κινήματος Χαμάς στη Γάζα, του Γιαχία Σινουάρ, που θεωρείται ο αρχιτέκτονας της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου εναντίον του Ισραήλ, σύμφωνα με διάταγμα που δημοσιεύθηκε σήμερα στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
«Τα κεφάλαια και οι οικονομικοί πόροι που ανήκουν, κατέχονται ή ελέγχονται από τον κ. Γιαχία Σινουάρ (…) αποτελούν το αντικείμενο ενός μέτρου παγώματος περιουσιακών στοιχείων», διευκρινίζεται στο διάταγμα της 30ής Νοεμβρίου του Υπουργού Οικονομίας, Μπρουνό Λεμέρ, που τίθεται σήμερα σε ισχύ.
Το Υπουργείο του δεν είναι διαθέσιμο για να διευκρινιστεί το ύψος αυτών των περιουσιακών στοιχείων.
Ο Γιαχία Σινουάρ, 61 ετών, είναι ο αρχιτέκτονας της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου: εκείνη την ημέρα, εκατοντάδες μαχητές της παλαιστινιακής οργάνωσης εισέβαλαν σε κιμπούτς, στρατιωτικές βάσεις και σε ένα ρέιβ πάρτι στο Ισραήλ, που έζησε τη χειρότερη επίθεση εναντίον αμάχων από τη δημιουργία του το 1948, με έναν απολογισμό 1.200 θανάτων σύμφωνα με το Ισραήλ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Χαμάς, που διοικεί τη Γάζα, στους βομβαρδισμούς και στις μάχες, που διεξήγαγε το Ισραήλ από τότε σχεδόν 16.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν, κυρίως άμαχοι.
Τον Νοέμβριο, η Γαλλίδα υφυπουργός Ευρώπης, Λοράνς Μπουν είχε ταχθεί υπέρ της επιβολής ευρωπαϊκών κυρώσεων, με στόχο υψηλόβαθμα στελέχη της Χαμάς, κυρίως οικονομικές, που θα μπορούσαν να λάβουν τη μορφή, ενός παγώματος περιουσιακών στοιχείων.
Σε παρόμοιο διάταγμα που φέρει ημερομηνία 13 Νοεμβρίου, το Παρίσι είχε ανακοινώσει το πάγωμα για έξι μήνες των περιουσιακών στοιχείων του Μοχάμεντ Ντέιφ, που διοικεί τη στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς και είναι καταγεγραμμένος από το 2015 στον αμερικανικό κατάλογο των πλέον καταζητούμενων “διεθνών τρομοκρατών”. Στο στόχαστρο κυρώσεων είχε τεθεί επίσης ο αναπληρωτής του τελευταίου Μαρουάν Ίσα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
