Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 21/10

Γαλλική υπηρεσία στρατιωτικών πληροφοριών

Παλαιστινιακή ρουκέτα ,που αστόχησε, έπληξε το νοσοκομείο Αλ Αχλί τής Γάζας και προκάλεσε το μακελειό



AFP,zougla.gr

Η έκρηξη στο νοσοκομείο Αλ Αχλί αλ Αράμπι της Γάζας δεν οφειλόταν σε πλήγμα από ισραηλινό πύραυλο αλλά πιθανότατα σε παλαιστινιακή ρουκέτα που αστόχησε, υποστηρίζει η υπηρεσία στρατιωτικών πληροφοριών της Γαλλίας. Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι λένε ότι 471 άνθρωποι σκοτώθηκαν στο νοσοκομείο αυτό αργά το βράδυ της Τρίτης. Το υπουργείο Υγείας της Γάζας επέρριψε την ευθύνη στο Ισραήλ, το οποίο από την πλευρά του λέει ότι η έκρηξη προκλήθηκε από πύραυλο που εκτόξευσαν οι Παλαιστίνιοι μαχητές. «Τίποτα δεν μας επιτρέπει να πούμε ότι είναι ισραηλινό πλήγμα, το πιθανότερο (σενάριο) είναι ότι επρόκειτο για παλαιστινιακό πύραυλο με κεφαλή βάρους περίπου 5 κιλών που εξερράγη», είπε ένα στέλεχος της υπηρεσίας αυτής (DRM) μιλώντας σε δημοσιογράφους. Η DRM αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τις αναλύσεις της κατόπιν αιτήματος της γαλλικής προεδρίας, για λόγους διαφάνειας, εξήγησε. Με βάση την ανάλυση του σημείου της έκρηξης, η DRM εντόπισε μια τρύπα –και όχι κρατήρα– μεγέθους περίπου ενός μέτρου επί 75 εκατοστών και βάθους 30-40 εκατοστών. «Απαιτούνται περίπου πέντε κιλά εκρηκτικής ύλης για να γίνει αυτό, σίγουρα λιγότερα από 10 κιλά», σχολίασε το στέλεχος της υπηρεσίας. Η υπόθεση να επρόκειτο για βόμβα ή για ισραηλινό πύραυλο δεν είναι πιθανή επειδή αυτού του είδους τα όπλα φέρουν πολύ μεγαλύτερο φορτίο και θα είχαν αφήσει μεγαλύτερο κρατήρα, πρόσθεσε. Αντιθέτως, το φορτίο των 5 κιλών συνάδει με τις ρουκέτες που κατασκευάζουν ή αποκτούν οι Παλαιστίνιοι. Από την Τρίτη, Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί αλληλοκατηγορούνται για το ποιος φέρει την ευθύνη για το πλήγμα. Ο στρατηγός Ντάνιελ Χαγκάρι, εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού, διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρξε κανένα πλήγμα από την ξηρά, τη θάλασσα ή τον αέρα εναντίον του νοσοκομείου αυτού. Αντιθέτως, υπάρχουν «αποδείξεις» ότι ευθύνεται ο Ισλαμικός Τζιχάντ, άλλη παλαιστινιακή οργάνωση, συνεργαζόμενη με τη Χαμάς, που χαρακτηρίζεται επίσης «τρομοκρατική» από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το Ισραήλ. Ο Ισλαμικός Τζιχάντ είπε ότι το Ισραήλ λέει «ψέματα» και ότι η τραγωδία προκλήθηκε από ρίψη βόμβας από ισραηλινό αεροσκάφος. Η DRM εξέφρασε επίσης αμφιβολίες για τον απολογισμό των 471 νεκρών που ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας της Γάζας. Ένας τέτοιος απολογισμός θα συνεπαγόταν ότι οι τραυματίες είναι χιλιάδες, σημείωσε ο Γάλλος αξιωματούχος. Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών πιθανολογούν ότι οι νεκροί είναι «μεταξύ 100-300» ενώ ένα στέλεχος ευρωπαϊκής υπηρεσίας πληροφοριών είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι είναι πολύ λιγότερο, «μερικές δεκάδες, πιθανότατα μεταξύ 10-50».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία