Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 28/9

Τραγουδίστρια έμεινε με τα εσώρουχα στη σκηνή,γιατί ήθελε να στείλει ηχυρό μήνυμα για την δυσμορφία τού σώματος



AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr

Η Αγγλίδα τραγουδίστρια Raye έβγαλε τα ρούχα της πάνω στη σκηνή και έμεινε μόνο με τα εσώρουχά της θέλοντας να στείλει ηχηρό μήνυμα για τη δυσμορφία του σώματος. Η 25χρονη βρισκόταν στη σκηνή του Royal Albert Hall για μια ζωντανή ηχογράφηση άλμπουμ, όταν άρχισε να βγάζει τα ρούχα της κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του τραγουδιού της, Body Dysmorphia. Έχει μιλήσει με ειλικρίνεια για τη μάχη που δίνει με την πάθηση της ψυχικής υγείας - όπου ανησυχείς έντονα για την εμφάνισή σου - με τους στίχους της να λένε: «Πεινάω τόσο πολύ, που δεν μπορώ να κοιμηθώ / Αλλά ξέρω ότι αν φάω / Τότε θα είμαι στο μπάνιο γονατιστή». Μπροστά στο πλήθος που την επευφημούσε, η Raye έβγαλε τον κορσέ και το παντελόνι της και έμεινε μόνο με το λευκό σουτιέν και το εσώρουχό της. Παρέμεινε με τα εσώρουχα όπου ερμήνευσε και το επόμενο τραγούδι της, Ice Cream Man, ένα κομμάτι που αναφέρεται στη σεξουαλική επίθεση. «Βγάζω τα ρούχα μου στο Royal Albert Hall», είπε η Raye πριν ξεκινήσει να τραγουδά. Αναφερόμενη στην εμπειρία της με ανάρτησή της στο Instagram μετά το τέλος του σόου, η Raye έγραψε: «Το σόου ολόκληρης της καριέρας μου, δεν μπορώ να το χειριστώ αυτό. Χάνω το μυαλό μου αναλογιζόμενη αυτό το σόου, και ναι, δημοσιεύω τις κριτικές γιατί πήραμε 5αστέρια σε όλους τους τομείς», έγραψε αρχικά για να συνεχίσει κατενθουσιασμένη: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό είναι η πραγματική μου ζωή. Η πόλη μου με είδε για τον καλλιτέχνη που πραγματικά θέλω να γίνω και θα συνεχίσω να προσπαθώ να γίνω». Η Raye είχε μιλήσει στο παρελθόν για τη μάχη της με τη δυσμορφία του σώματος, όταν είχε ερωτηθεί «τι βλέπεις όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη;» με την ίδια να απαντά: «Δεν ξέρω. Είναι μια εμπειρία πολύ 50/50. Ίσως πολλοί άνθρωποι μπορούν να ταυτιστούν. Μερικές φορές κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και λες "αυτό είναι ωραίο" ή "αυτό είναι καλό", και μετά μερικές φορές νιώθεις το αντίθετο. Αλλά αυτό είναι εντάξει, είναι απλώς μέρος της ζωής και νομίζω ότι είναι κάτι που δουλεύω πολύ σκληρά. Δεν νομίζω ότι είναι καλό να περνάς πολύ χρόνο στον καθρέφτη, γιατί θα αρχίσεις να βλέπεις όλα τα ελαττώματα. Χρησιμοποιώ τη μουσική ως θεραπεία για να προσπαθώ να επεξεργάζομαι πράγματα». Στο άλμπουμ My 21st Century Blues η τραγουδίστρια θίγει στους στίχους της τη χρήση ουσιών, την επίθεση και τη σεξουαλική βία και το άγχος, ενώ στο παρελθόν εξήγησε γιατί δεν ήθελε να αποφύγει τα «δύσκολα» θέματα.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία