Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 24/7

...μετά την απόφαση τής Ινδίας να σταματήσει τις εξαγωγές

Πανικός για λίγο ρύζι στα σούπερ μάρκετ ΗΠΑ και Καναδά



AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr

Πανικός έχει προκληθεί μετά την απόφαση της Ινδίας την Πέμπτη να απαγορεύσει τις εξαγωγές ρυζιού, προκειμένου να κατευνάσει την άνοδο των τιμών στην εγχώρια αγορά και να περιορίσει τις υψηλές τιμές των τροφίμων. Την απόφαση έλαβε η κυβέρνηση της Ινδίας με σκοπό να προστατεύσει την εγχώρια αγορά από τις ραγδαία αυξηση των τιμών στα τρόφιμα, διασφαλίζοντας επάρκεια ρυζιού για τους Ινδούς πολίτες. Πρόκειται για μία απόφαση που έχει ήδη προκαλέσει αναταραχή στους καταναλωτές, ιδίως στους Ινδούς που ζουν σε ΗΠΑ και Καναδά, οι οποίοι έτρεξαν να αδειάσουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ, προβλέποντας δυσοίωνο μέλλον στην παγκόσμια αγορά ρυζιού και τρομακτικές αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων. Σε αυτό το πλαίσιο η μείωση της παγκόσμιας προσφοράς διαφόρων ποικιλιών λευκού ρυζιού (εκτός του ρυζιού μπασμάτι) θα μπορούσε να διογκώσει περαιτέρω τις ήδη υψηλές τιμές των τροφίμων, που εκτοξεύθηκαν μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την κλιματική αλλαγή που έχει επηρεάσει τις καλλιέργειες ανά τον κόσμο. Χάος επικράτησε στα σούπερ μάρκετ διαφόρων πολιτειών των ΗΠΑ, αμέσως μετά την πληροφόρηση που έλαβαν Ινδοί και μη πολίτες για την απαγόρευση των εξαγωγών. Κόσμος συρρέει στα καταστήματα για να αγοράσει πακέτα, ακόμη και ολόκληρα τσουβάλια, με ρύζι για να δημιουργήσει αποθεματικό καθώς φοβούνται για την ραγδαία αύξηση της τιμής πώλησής του στο επόμενο διάστημα. Οι χώρες που επηρεάζονται θα αναγκαστούν να στραφούν σε εναλλακτικούς προμηθευτές στην περιοχή, όπως η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ, εκτιμούν οικονομολόγοι γεγονός που θα τροποποιήσει την αλυσίδα εφοδιασμού και θα προκαλέσει έντονες διακυμάνσεις στις τιμές. Σύμφωνα με το Υπουργείο Καταναλωτικών Υποθέσεων, το λευκό ρύζι αποτελεί περίπου το 25% των εξαγωγών ρυζιού της χώρας με την Ινδία να είναι μία από τις κορυφαίες χώρες εξαγωγής ρυζιού, στην οποία αναλογεί το 40% των παγκόσμιων εξαγωγών. Την ίδια ώρα, η εταιρεία γεωργικών αναλύσεων Gro Intelligence σε πρόσφατη έκθεση που δημοσιεύθηκε πριν ανακοινωθεί επισήμως η απαγόρευση προέβλεψε ότι ο περιορισμός της προσφοράς είναι πολύ πιθανό να επιδεινώσει την επισιτιστική ανασφάλεια για χώρες που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το ρύζι. «Οι κορυφαίοι εισαγωγείς ινδικού ρυζιού είναι το Μπαγκλαντές, η Κίνα, το Μπενίν και το Νεπάλ, ενώ αρκετές ακόμη χώρες της Αφρικής εισάγουν επίσης μεγάλες ποσότητες», έγραψαν οι αναλυτές της Gro Intelligence.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία