 |
|
|  Τετάρτη 21/6
Φρίκη στο Οχάιο
Πατέρας έβαλε στη σειρά τα 3 αγοράκια του και τα εκτέλεσε
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Συγκλονισμένη είναι η τοπική κοινωνία του Οχάιο από την τριπλή δολοφονία τριών αγοριών, ηλικίας 7, 4 και 3 ετών, που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τον ίδιο τους τον πατέρα.
Ο Τσαντ Ντόερμαν συνελήφθη λίγη ώρα μετά το σοκαριστικό του έγκλημα και κρατείται στην κομητειακή φυλακή Κλέρμοντ. Oταν εμφανίστηκε ενώπιον δικαστηρίου για να ενημερωθεί για το κατηγορητήριο, ο 32χρονος έβαλε τα κλάματα ακούγοντας τους εισαγγελείς να περιγράφουν τη φρίκη που εκτυλίχθηκε το προηγούμενο απόγευμα στο σπίτι του, όταν έβαλε στη σειρά τους τρεις μικρούς γιους του και τους εκτέλεσε.
«Σε μια πράξη ανείπωτης σκληρότητας, ο πατέρας που στέκεται μπροστά σας έβαλε στη σειρά τα τρία μικρά αγόρια και τα εκτέλεσε στο ίδιο του το σπίτι με μια καραμπίνα. Ξέρουμε ότι ένα από τα αγόρια κατάφερε να ξεφύγει και έτρεξε σε ένα λιβάδι κοντά στο σπίτι. Ξέρουμε επίσης - από παραδοχή του ίδιου του πατέρα - ότι κυνήγησε αυτό το αγόρι, το έσυρε πίσω στο σπίτι και το εκτέλεσε μπροστά σε μάρτυρες» είπε ο εισαγγελέας Ντέιβιντ Γκαστ για τον Ντόερμαν στο δικαστήριο, που τελικά όρισε την εγγύηση αποφυλάκισης τού άνδρα στα 20 εκατομμύρια δολάρια.
Χαρακτηρίζοντας τούς φόνους τών αγοριών τη «χειρότερη εγκληματική πράξη» που έχει δει στην καριέρα του, ο Γκαστ εξήγησε ότι η 34χρονη μητέρα των παιδιών προσπάθησε να σώσει τα παιδιά της γραπώνοντας το όπλο από τον 32χρονο, ο οποίος την πυροβόλησε στο χέρι. Σύμφωνα με τον ίδιο εισαγγελέα, ο Ντόερμαν παραδέχτηκε τις πράξεις του, τις οποίες φαίνεται να είχε προσχεδιάσει, αν και τα ακριβή κίνητρά του παραμένουν άγνωστα μέχρι στιγμής.
Διεθνή ΜΜΕ αναφέρουν ότι από το μακελειό κατάφερε να γλιτώσει η θετή κόρη του άνδρα, η οποία έτρεξε μακριά φωνάζοντας στους γείτονες να καλέσουν την αστυνομία. Λίγη ώρα αργότερα το τοπικό τμήμα δέχθηκε μια κλήση πιθανόν από τη μητέρα των αγοριών, και εστάλη περιπολικό στο σημείο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
