 |
|
|  Τρίτη 9/5
Μεγαλέμπορος ναρκωτικών σκοτώθηκε σε αεροπορικό πλήγμα,στο έδαφος τής Συρίας, που αποδίδεται στην Ιορδανία
AFP,zougla.gr
Ένας σημαντικός λαθρέμπορος ναρκωτικών και η οικογένειά του σκοτώθηκαν σε αεροπορικό πλήγμα στη νότια Συρία, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο απέδωσε την επίθεση αυτή στη γειτονική Ιορδανία, μια χώρα που αγωνίζεται εδώ και χρόνια κατά της διασυνοριακής διακίνησης ναρκωτικών στην περιοχή.
«Όλα τα μέτρα που λαμβάνονται για να εγγυηθούμε την εθνική μας ασφάλεια ή να αντιμετωπίσουμε κάθε απειλή θα ανακοινωθούν την κατάλληλη στιγμή» περιορίστηκε να δηλώσει ο επικεφαλής της ιορδανικής διπλωματίας Αϊμάν Σαφάντι, χωρίς να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει την επιχείρηση αυτήν. Τα ναρκωτικά συνιστούν «μεγάλη απειλή για το βασίλειο, την περιοχή και τον κόσμο», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας ότι «αυξάνονται οι επιχειρήσεις λαθρεμπορίου».
Το Παρατηρητήριο, που εδρεύει στη Βρετανία, ανέφερε ότι «ο Μαράι αλ Ράμθαν, η σύζυγός του και τα έξι παιδιά τους σκοτώθηκαν από πλήγμα της ιορδανικής πολεμικής αεροπορίας» στο ανατολικό τμήμα της επαρχίας Σουέιντα, κοντά στα σύνορα της Συρίας με την Ιορδανία. «Ο Αλ Ράμθαν είναι ο γνωστότερος λαθρέμπορος ναρκωτικών, κυρίως Captagon (φαινεθυλλίνη) στην περιοχή και ο κυριότερος διακινητής τους προς την Ιορδανία» πρόσθεσε η οργάνωση αυτή, που διαθέτει ένα ευρύ δίκτυο πηγών στη Συρία.
Τα χάπια Captagon, ένα είδος αμφεταμίνης, προορίζονται κυρίως για τις χώρες του Κόλπου και η Ιορδανία είναι ένας ενδιάμεσος σταθμός αυτού του λαθρεμπορίου.
«Κανείς δεν μπορούσε να περάσει οτιδήποτε από τα σύνορα εν αγνοία του Ράθμαν» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας ακτιβιστής από την επαρχία Σουέιντα, που ζήτησε να μην αποκαλυφθεί το όνομά του. Το πλήγμα αυτό θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών, πρόσθεσε, υποστηρίζοντας ότι πολλοί διακινητές εγκατέλειψαν τα σπίτια τους μετά την αεροπορική επιδρομή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
