 |
|
|  Παρασκευή 7/4
Από πρωθυπουργός… εκδότης
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Στους Ιταλούς μπορεί να μην προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση, αλλά για τα ελληνικά δεδομένα πρόκειται σίγουρα για μια πρωτοφανή «αλλαγή». Ο λόγος για την απόφαση του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας, νυν ηγέτη της Italia Viva και γερουσιαστή Ματέο Ρέντσι, να γίνει ο νέος διευθυντής της πολιτικής εφημερίδας Il Riformista (Ο Μεταρρυθμιστής) από τον Μάιο, διατηρώντας παράλληλα τη θέση του γερουσιαστή.
Αποκάλυψε ότι θα υπηρετήσει στον ρόλο αυτό για έναν χρόνο και ότι θα υπάρχει ένας διευθύνων συντάκτης στο πλευρό του, καθώς ο Ρέντσι δεν είναι δημοσιογράφος.
«Αποδέχθηκα μια συναρπαστική πρόκληση: για έναν χρόνο, θα είμαι ο εκδότης της "Il Riformista"», γνωστοποίησε στο Twitter, ανακοινώνοντας τη συνέντευξη Τύπου στα κεντρικά γραφεία της Stampa Estera (Ξένος Τύπος) στη Ρώμη.
Ο ιδρυτής της Italia Viva παραιτήθηκε πρόσφατα υπέρ του Κάρλο Καλέντα (Azione), ηγέτη του νέου πολιτικού σχεδίου που επινόησαν οι δύο: του Τρίτου Πόλου. Τόσο η Italia Viva όσο και η Azione συμμετέχουν, μαζί με την Renaissance, στην πολιτική ομάδα Renew Europe στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Ο Ρέντσι δεν συμμετέχει στα διοικητικά όργανα του Τρίτου Πόλου εδώ και πολύ καιρό - έκανε ένα βήμα πίσω. Υποσχέθηκε (να το κάνει), και το έκανε, αυτό είναι όλο. Απλώς εκπλήρωσε μια υπόσχεση που έδωσε στους Ιταλούς», δήλωσε ο Κάρλο Καλέντα στο Tgcom24.
Στη συνέντευξη Τύπου, ο Ρέντσι πρόσθεσε ότι η πρώτη που πληροφορήθηκε την είδηση ήταν η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι (Fratelli d’Italia/ECR), καθώς ο Ρέντσι θα συνεχίσει να είναι γερουσιαστής.
«Δεν φεύγω, αλλά διπλασιάζομαι, θα συνεχίσω να είμαι βουλευτής της αντιπολίτευσης, να μιλάω στη Βουλή, να κάνω ακριβώς αυτό που έκανα, αλλά δίνω μεγάλο βάρος, προσπαθώντας να κάνω κάτι που χρειάζεται η χώρα», είπε ο Ρέντσι, επισημαίνοντας ότι δεν είναι ο πρώτος επικεφαλής ειδησεογραφικού πρακτορείου που είναι ταυτόχρονα και βουλευτής.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
