 |
|
|  Κυριακή 2/4
Kurt Cobain
Συγγραφέας ισχυρίζεται ότι ο θάνατός του ήταν δολοφονία
newsbeast.gr
Ο θάνατος του Curt Cobain συνεχίζει να απασχολεί την κοινή γνώμη παρότι κοντεύουν 30 χρόνια από τη μέρα που ο τραγουδιστής των Nirvana βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του με ένα όπλο δίπλα του.
Παρά το γεγονός ότι η νεκροψία έκανε λόγο για αυτοκτονία, πολλοί θεωρούν ότι δεν ήταν αυτή η αιτία του θανάτου του. Ανάμεσα σε αυτούς και ο συγγραφέας Ίαν Χάλπεριν, ο οποίος ισχυρίζεται ότι έχει στην κατοχή του έγγραφα που αποδεικνύουν ότι ο θάνατος του εμβληματικού τραγουδιστή ήταν δολοφονία.
Την ίδια στιγμή η Sun αναφέρει ότι στο σώμα του Cobain βρέθηκε ποσότητα ηρωίνης 70% παραπάνω από αυτή που μπορεί να αντέξει ένας ανθρώπινος οργανισμός. Η παραπάνω ποσότητα μπορεί να αφήσει νεκρό έναν άνθρωπο, σε λιγότερο από 2 δευτερόλεπτα. Αν ο Cobain είχε καταναλώσει αυτή τη θανατηφόρα δόση, δεν θα μπορούσε, να σηκώσει όπλο και να σημαδεύσει τον κρόταφό του.
«Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχω, ο Κομπέιν δολοφονήθηκε. Είχε στον οργανισμό του μία δόση ηρωίνης, 70 φορές μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να αντέξει κανείς. Οι ιατροδικαστές λένε ότι είναι αδύνατον για έναν άνθρωπο να ζήσει για περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο, έχοντας καταναλώσει αυτή την ποσότητα, πόσο μάλλον να σηκώσει ένα κυνηγετικό όπλο και να πυροβολήσει το κεφάλι του», δηλώνει ο Χάλπεριν.
«Είναι επιστημονικά αδύνατον ο Κερτ να αυτοκτόνησε με όπλο, με βάση τα ιατροδικαστικά στοιχεία που έχουν προκύψει. Δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στην ανθρωπότητα, να παίρνει κανείς τόσο μεγάλη δόση ηρωίνης», πρόσθεσε.
«Για να είμαι ξεκάθαρος, η ηρωίνη ήταν 70 φορές περισσότερη από ό,τι μπορούσε να αντέξει ένας κανονικός άνθρωπος, που δεν είχε κάνει χρήση ποτέ πριν και τριπλάσια ποσότητα από αυτή που μπορούσε να αντέξει ο πιο σοβαρός τοξικομανής με μακροχρόνιο πρόβλημα. Δεν υπάρχει προηγούμενο γι’ αυτό. Ο Κερτ είχε σταματήσει τα ναρκωτικά. Επέστρεψε από την απεξάρτηση και ήθελε μια νέα αρχή στη ζωή. Κάποιος τον πυροβόλησε. Πιθανότατα δύο άτομα», καταλήγει ο συγγραφέας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
