 |
|
|  Τετάρτη 8/2
Ενας ορεξάτος γέρος!
88χρονος παντρεύτηκε 27χρονη με στόχο να ξεκινήσουν... οικογένεια
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η κλισέ έκφραση είναι «ο έρως χρόνια δεν κοιτά» και τελευταία έλαβε δημοσιότητα ένας γάμος απ΄ αυτούς που ο πολύς κόσμος θεωρεί αταίριαστους, ή προιόν προικοθηρίας και έχει σηκώσει σκόνη φαρμακερών και κακόβουλων σχολίων στο διαδίκτυο. ΄Ομως, μπορεί πράγματι να ισχύει αυτή η έκφραση και να υπάρχει ένας έρωτας και μια αγάπη, που - σύμφωνα με τους ήρωές της- δεν έχει την παραμικρή σχέση με συμφέρον αλλά είναι μια βαθειά ειλικρινής σχέση ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που, απλώς, τους χωρίζουν 61 χρόνια....
H Μίρακλ Πόγκ, από το Στάρκβιλ του Μισισιπή, γνώρισε τον σύζυγό της Τσαρλς Πογκ το 2019, όταν εκείνη ήταν 24 ετών και εκείνος 85. Εκείνος ήταν συνταξιούχος κτηματομεσίτης κι εκείνη εργαζόταν σ΄ένα κατάστημα με πλυντήρια, ενώ παράλληλα, όπως λέει η ίδια, εργαζόταν ως νοσοκόμα. Εκείνος πήγαινε εκεί και έδινε τα ρούχα του για να τα βάλει η Μίρακλ στο πλυντήριο κι εκείνη τον εξυπηρετούσε ευχαρίστως. Μεταξύ τους αναπτύχθηκε μια φιλία. ΄Ένα χρόνο μετά τη γνωριμία τους ο Τσαρλς αποφάσισε τελικά να παραδεχτεί τα συναισθήματά του για την Μϊρακλ και της έκανε πρόταση γάμου τον Φεβρουάριο του 2020.
Εξιστορώντας το love story τους η Μίρακλ είπε πως ο Τσαρλς ερχόταν στο πλυντήριο και πήγαινε μόνον ένα αντικείμενο για πλύσιμο κάθε φορά και ζητούσε πάντα εκείνη να τον εξυπηρετήσει. Μια μέρα, όπως λέει, χόρεψαν μέσα στο κατάστημα ένα βαλς κι εκείνος της έδωσε ένα κομματάκι χαρτί και της είπε «γράψε το τηλέφωνό σου». Η Μίρακλ εντυπωσιάσθηκε από το στυλ του: « σαν να ήταν συνηθισμένος να το λέει αυτό σε γυναίκες που δε θα έλεγαν όχι. Ήταν ο ιππότης μου με την αστραφτερή πανοπλία».
Και συνέχισε: « Είχαμε πολύ καλή χημεία μεταξύ μας, δεν με έκανε να νιώσω περίεργα. Συζητούσαμε πολύ όμορφα και με έκανε να νιώσω άνετα. Ήξερα φυσικά ότι ήταν μεγαλύτερος αλλά δεν ήξερα ακριβώς την ηλικία του. Όταν την έμαθα, είχαν ήδη περάσει πέντε μήνες και είχα ήδη βαθειά συναισθήματα για αυτόν. Ήταν το μωρό μου και δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσω να φύγει. Την ηλικία του την έμαθα όταν ρωτήσαμε ο ένας τον άλλον την ημερομηνία γέννησής μας και είπε ότι γεννήθηκε το 1937. Δεν έθεσα ποτέ θέμα για την ηλικία του, ήμασταν μαζί και θέλαμε να δούμε πώς θα προχωρούσε η σχέση μας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
