 |
|
|  Σάββατο 4/2
Οριστικό,Αντίο Ελλάδα...
Μόλις 1 στους 20 Έλληνες του εξωτερικού προγραμματίζει την επιστροφή
του τα επόμενα πέντε χρόνια!
AΠΕ-ΜΠΕ
Ένα ποσοστό 5% των Ελλήνων του εξωτερικού (ένας στους είκοσι
ερωτηθέντες σε έρευνα που έγινε) προγραμματίζει την επιστροφή του στην
Ελλάδα μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, ενώ ποσοστό 24% (ένας στους
τέσσερις) εκτιμά ότι το ενδεχόμενο της επιστροφής είναι σχετικά πιθανό
μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας για τη στάση των Ελλήνων
Μεταναστών της Οικονομικής Κρίσης απέναντι στην Ελλάδα, που
διενεργήθηκε από ερευνητική ομάδα του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών
Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων,
ποσοστό 67% (περίπου επτά στους δέκα) απάντησε ότι δεν υπάρχει
πιθανότητα επιστροφής στην Ελλάδα μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.
Με αφορμή την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας στο
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, η επιστημονικά υπεύθυνη του έργου,
αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του
Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ρεβέκκα Παιδή, ανέφερε πως το κύριο
συμπέρασμα που προέκυψε από την έρευνα είναι η τάση ότι οι Έλληνες και
οι Ελληνίδες που μετανάστευσαν από την Ελλάδα την περίοδο μετά το
2009, «δεν επιθυμούν να επιστρέψουν, ούτε σήμερα, ούτε σε έναν
ορίζοντα πενταετίας και πολλοί από αυτούς ούτε σε ορίζοντα
εικοσαετίας».
Τα χαρακτηριστικά της νέας διασποράς
Παρουσιάζοντας τα χαρακτηριστικά της νέας διασποράς, επισήμανε ότι οι
άνθρωποι που έφυγαν στο εξωτερικό από την Ελλάδα, «δεν έχουν έντονη
μια εθνική ή θρησκευτική ταυτότητα, αισθάνονται περισσότερο πολίτες
του κόσμου, είναι ικανοποιημένοι, στην πλειοψηφία τους, από το βιοτικό
επίπεδο στη χώρα όπου διαμένουν και έχουν μια αίσθηση διαφορετικότητας
ως προς τους συνομηλίκους τους που έχουν μείνει στην Ελλάδα, δηλαδή
αισθάνονται ικανότεροι».
Σύμφωνα με την ίδια, αυτή η νέα διασπορά είναι στην πλειοψηφία της
μορφωμένη, πλέον μεταναστεύει εντός της ΕΕ καθώς με την ιδιότητα του
Ευρωπαίου πολίτη είναι πιο εύκολη η μετακίνηση στη χώρα καταγωγής ενώ
απουσιάζει από τους ανθρώπους αυτούς η αίσθηση νόστου που είχαν στο
παρελθόν οι Έλληνες μετανάστες. Επίσης η τεχνολογία έχει αλλάξει τα
πράγματα λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της διευκόλυνσης της
κοινωνικής επαφής. Παράλληλα, όπως έγινε γνωστό, οι Έλληνες και οι
Ελληνίδες που μετανάστευσαν επιθυμούν να προσφέρουν στη χώρα μέσω της
τεχνογνωσίας και των γνώσεων που έχουν αποκτήσει στο εξωτερικό, όμως
αισθάνονται ότι δεν υπάρχουν αρκετά κίνητρα για να επιστρέψουν.
Στο ερώτημα, άλλωστε, κατά πόσο θα ήθελαν να συμμετέχουν σε ένα σχέδιο
στήριξης της χώρας στο εξωτερικό, ποσοστό 55% των ερωτηθέντων απάντησε
με θετικό τρόπο, ενώ 33% των ερωτηθέντων απάντησε ότι δεν θα μπορούσε
να στηρίξει μια χώρα με τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας στο εξωτερικό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
