 |
|
|  Πέμπτη 19/1
Πρόωρες βουλευτικές εκλογές για τον Μάρτιο προκήρυξε ο πρόεδρος τού Καζακστάν,Κασίμ –Γιομάρτ Τοκάγεφ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο πρόεδρος του Καζακστάν, Κασίμ –Γιομάρτ Τοκάγεφ διέλυσε σήμερα την κάτω βουλή και προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τις 19 Μαρτίου, δηλαδή τέσσερις μήνες μετά την επανεκλογή του στις πρόωρες προεδρικές εκλογές.
«Αποφάσισα να διαλύσω την έβδομη βουλευτική περίοδο της Μαζίλις, του κοινοβουλίου της Δημοκρατίας του Καζακστάν» και να «προκηρύξω πρόωρες εκλογές (…) στις 19 Μαρτίου 2023», αναφέρεται σε προεδρικό διάταγμα.
Ο Τοκάγεφ διέλυσε επίσης τα τοπικά κοινοβούλια, οι βουλευτές των οποίων εκλέγονται από τους πολίτες.
Οι αποφάσεις αυτές του προέδρου του Καζακστάν ελήφθησαν στο πλαίσιο της συνταγματικής μεταρρύθμισης του Ιουνίου του 2022 που είχε στόχο να γυρίσει τη σελίδα στη χώρα, έπειτα από τρεις δεκαετίες διακυβέρνησης του προκατόχου του, του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ, ο οποίος παραιτήθηκε το 2019.
Σε μήνυμά του προς τους πολίτες του Καζακστάν, που αναρτήθηκε στον ιστότοπο της προεδρίας, ο Τοκάγεφ επεσήμανε ότι ελπίζει αυτές οι πρόωρες εκλογές «να δώσουν νέα ώθηση στον εκσυγχρονισμό», ο οποίος ξεκίνησε πέρυσι σε αυτή την πλούσια σε φυσικούς πόρους χώρα.
Τον Ιανουάριο του 2022 το Καζακστάν βυθίστηκε στο χάος, όταν οι διαδηλώσεις που ξέσπασαν κατά του αυξημένου κόστους ζωής εκτραχύνθηκαν σε ταραχές, οι οποίες κατεστάλησαν με τη βία. Επισήμως σκοτώθηκαν 238 άνθρωποι.
Στα τέλη Νοεμβρίου ο Τοκάγεφ επανεξελέγη, όπως αναμενόταν, μετά τις πρόωρες προεδρικές εκλογές, στις οποίες συγκέντρωσε ποσοστό μεγαλύτερο του 80%.
Τότε ο Καζάκος πρόεδρος είχε πραγματοποιήσει προεκλογική εκστρατεία προωθώντας το σχέδιό του να δημιουργήσει ένα «νέο Καζακστάν», πιο δίκαιο και με περισσότερη ισότητα. Ωστόσο τα οικονομικά προβλήματα και ο αυταρχισμός στην εξουσία παραμένουν.
Στο κοινοβούλιο δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα κόμματα της αντιπολίτευσης εδώ και δεκαετίες και η νέα βουλή αναμένεται να εξακολουθήσει να είναι υπέρ του Τοκάγεφ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
