 |
|
|  Κυριακή 11/12
ΥΓΕΙΑ
Πρωτοπόρα θεραπεία κατά μορφής λευχαιμίας παρουσίασαν Βρετανοί γιατροί
AΠΕ-ΜΠΕ
Βρετανοί γιατροί υπερασπίστηκαν την αποτελεσματικότητα καινοτόμας θεραπείας κατά επιθετικής μορφής λευχαιμίας, η οποία είναι η πιο συνηθισμένη μορφή καρκίνου στα παιδιά, αφού παρατηρήθηκε ύφεση στην πρώτη ασθενή που επωφελήθηκε από αυτήν.
Η Αλίσα, μια 13χρονη έφηβη, διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία T το 2021. Ωστόσο ο καρκίνος του αίματος που είχε δεν ανταποκρίθηκε στις συμβατικές θεραπείες, κυρίως την χημειοθεραπεία και μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Ως εκ τούτου μετείχε σε κλινική δοκιμή του νοσοκομείου παίδων Great Ormond Street Hospital for Children του Λονδίνου για μια νέα θεραπεία που χρησιμοποιεί γενετικά τροποποιημένα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που προέρχονται από υγιή εθελοντή.
Σε 28 ημέρες παρουσίασε ύφεση, η οποία της επέτρεψε να υποβληθεί σε δεύτερη μεταμόσχευση μυελού των οστών για την αποκατάσταση του ανοσοποιητικού της συστήματος, διευκρίνισαν αυτό το σαββατοκύριακο οι Βρετανοί ερευνητές στην ετήσια σύνοδο της Αμερικανικής Αιματολογικής Εταιρείας.
Έξι μήνες αργότερα, η Αλίσα "είναι καλά" και έχει επιστρέψει στο σπίτι της στο Λέστερ, στην κεντρική Αγγλία, όπου βρίσκεται υπό ιατρική παρακολούθηση.
"Χωρίς αυτήν την πειραματική θεραπεία, η μόνη επιλογή της Αλίσα θα ήταν οι παρηγορητικές θεραπείες", αναφέρει το νοσοκομείο σε ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα.
Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία επηρεάζει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα B και T λεμφοκύτταρα, τα οποία καταπολεμούν και προστατεύουν από τους ιούς.
Η Αλίσα είναι η πρώτη ασθενής που γίνεται γνωστό ότι έλαβε τροποποιημένα T λεμφοκύτταρα, σημείωσε το νοσοκομείο. Η θεραπεία περιλαμβάνει την χημική μετατροπή γραμμάτων του κώδικα DNA.
Οι ερευνητές του νοσοκομείου και αυτοί του University College London είχαν συμβάλει στην ανάπτυξη της χρήσης τροποποιημένων T λεμφοκυττάρων για την αντιμετώπιση λευχαιμιών σε B λεμφοκύτταρα το 2015.
Ωστόσο αυτά τα T λεμφοκύτταρα που είχαν σχεδιαστεί για να επιτίθενται στα καρκινικά κύτταρα κατέληξαν να σκοτώνουν το ένα το άλλο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παραγωγής, ωθώντας τους επιστήμονες να σκεφτούν άλλες λύσεις.
"Πρόκειται για μια εξαιρετική ένδειξη του τρόπου με τον οποίο, με εξειδικευμένες ομάδες και υποδομές, μπορούμε να συνδυάσουμε τις τεχνολογίες αιχμής στο εργαστήριο με συγκεκριμένα αποτελέσματα στο νοσοκομείο για τους ασθενείς", δήλωσε ο Ουασίμ Κάσιμ, σύμβουλος ανοσολόγος και καθηγητής στο GOSH.
Αυτό "ανοίγει το δρόμο σε άλλες νέες θεραπείες και εν τέλει σε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά που νοσούν", πρόσθεσε. Η λευχαιμία είναι η πιο συνηθισμένη μορφή καρκίνου στα παιδιά.
Η Αλίσα δηλώνει σε ανακοίνωση ότι έκανε τη δοκιμή για τον εαυτό της, αλλά και για τα άλλα παιδιά που νοσούν.
"Ελπίζω ότι αυτό θα αποδείξει ότι η έρευνα λειτουργεί και ότι θα μπορεί να προταθεί σε περισσότερα παιδιά", που υποφέρουν από την ασθένεια αυτή, προσθέτει η μητέρα της η Κιόνα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
