 |
|
|  Tετάρτη 26/10
ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
br>
Γυναίκα ισχυρίζεται ότι ο πατέρας της ήταν serial killer και σκότωσε πάνω από 50 γυναίκες!!!
Newsweek, New York Post,protothema.gr
Τους σοκαριστικούς ισχυρισμούς μιας Αμερικανίδας που λέει ότι ο πατέρας της ήταν serial killer και είχε σκοτώσει πάνω από 50 γυναίκες προτού πεθάνει ο ίδιος, πριν από μια δεκαετία, διερευνούν οι Αρχές της πολιτείας της Αϊόβα.
Σύμφωνα με τη New York Post, η Λούσι Στάντεϊ υποστηρίζει ότι δεκάδες γυναίκες έπεσαν θύματα της δολοφονικής δράσης του πατέρα της, Ντόναλντ Ντιν Στάντεϊ. Η ίδια εκτιμά ότι ο αριθμός των θυμάτων του μπορεί να αγγίζει ακόμα και τις 70 γυναίκες μέσα σε 30 περίπου χρόνια, ενώ ισχυρίζεται ότι ο αδίστακτος άνδρας είχε επιστρατεύσει την ίδια και τα αδέλφια της για να τον βοηθούν να ξεφορτώνεται τα πτώματα σε ένα βαθύ πηγάδι.
«Ξέρω που είναι θαμμένες οι γυναίκες» είπε η Λούσι Στάντεϊ σε συνέντευξή της στο Newsweek. «Μας έλεγε ότι πρέπει να πάμε στο πηγάδι, και ήξερα τι σήμαινε αυτό. Κάθε φορά που πήγαινα στο πηγάδι ή τους λόφους, πίστευα ότι δεν θα γυρνούσα πίσω. Πίστευα ότι θα με σκότωνε επειδή δεν θα μπορούσαν να κρατήσω το στόμα μου κλειστό» προσθέτει η γυναίκα.
Ο Σερίφης της Κομητείας Φρέμοντ, Κέβιν Άιστροπ, είπε σε εφημερίδα του Ντε Μόιν ότι οι αντιδράσεις των δύο σκύλων ανιχνευτών που εστάλησαν στην περιοχή που υπέδειξε η Στάντεϊ μπορεί να υποδεικνύουν την ύπαρξη πτωμάτων σε αποσύνθεση. «Η ιστορία που αφηγείται είναι τρομερή αλλά δεν έχουμε άλλες αποδείξεις εκτός από αυτές τις αντιδράσεις των εκπαιδευμένων σκύλων... Χρειαζόμαστε περισσότερες αποδείξεις», δήλωσε ο Άιστροπ στην Des Moines Register, παραδεχόμενος πάντως ότι τα αποτελέσματα της έρευνας με τους σκύλους προσθέτουν αξιοπιστία στην καταγγελία και θα αναμένεται να δρομολογηθούν νέες έρευνες.
Το γραφείο του Σερίφη διερευνά την καταγγελία της Στάντεϊ από την προηγούμενη χρονιά, όμως χρειάστηκε αρκετός καιρός μέχρι να εντοπιστεί το πηγάδι και να δοθεί το ΟΚ από τους σημερινούς ιδιοκτήτες της έκτασης ώστε οι αστυνομικές Αρχές να ψάξουν με σκύλους.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα της κόρης του, ο Ντόναλντ Στάντεϊ παρέσερνε γυναίκες - κυρίως εργάτριες του σεξ ή περαστικές ταξιδιώτισσες από την Όμαχα ή τη Νεμπράσκα - στο αγρόκτημά του στην Αϊόβα, όπου και τις σκότωνε. Η Στάντεϊ είπε στο Newsweek ότι ο ευέξαπτος και μονίμως μεθυσμένος πατέρας της συνήθως έσπαγε τα κεφάλια των θυμάτων του μέσα στο τροχόσπιτο όπου ζούσε η οικογένεια. Επίσης υπογράμμισε ότι διεστραμμένος άνδρας - ο οποίος πέθανε το 2013 σε ηλικία 75 ετών - φρόντιζε να ξέρουν τα παιδιά του τι ακριβώς έκανε σε αυτές τις γυναίκες.
Ο αδελφός της Στάντεϊ αυτοκτόνησε σε ηλικία 39 ετών. Δεν είναι ξεκάθαρο εάν κάποιο από τα άλλα αδέλφια της Στάντεϊ έχει μιλήσει στις Αρχές.
Η Στάντεϊ υποστηρίζει ότι, μεγαλώνοντας, είχε εκμυστηρευθεί την αλήθεια για τον πατέρα της σε δασκάλους, ιερείς και αστυνομικούς στην Αϊόβα και τη Νεμπράκα, ωστόσο κανείς δεν την πίστεψε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
