 |
|
|  Πέμπτη 11/8
Φρίκη...
Με αντάλλαγμα λίγες αγελάδες,ειχαν σκοπό να παντρέψουν 12χρονη με ...70χρονο,στην Κένυα
gazzetta.gr,protothema.gr
Μερικές αγελάδες… Αυτό ήταν το αντάλλαγμα που κανόνισε ο θείος της 12χρονης Amira από την Κένυα κανονίζοντας τον γάμο της με έναν 70χρονο. Η καημένη η Amira πετούσε από ευτυχία γιατί της είχαν πει πως θα πάνε στον γάμο του αδερφού της. Της έδωσαν ένα φόρεμα που της άρεσε, θα έκαναν ένα ταξίδι στην Garissa, μια κομητεία της Κένυας δίπλα στα σύνορα με τη Σομαλία για το γλέντι και θα έτρωγαν, καθώς είχαν λιμοκτονήσει στην πείνα. Οι συνέπειες της ξηρασίας είναι δραματικές.
«Είχα ένα καινούργιο φόρεμα, μου έβαζαν έκανα χένα στα χέρια. Θα ήταν μια γιορτή, ανυπομονούσα να φάω πολύ φαγητό», λέει η Amira δύο μήνες μετά τον «εφιάλτη» που θα ζούσε.
Μόνο που ο γάμος δεν ήταν του αδερφού της, αλλά δικός της με έναν 70χρονο. Αυτόν που είχε κανονίσει ο θείος της με αντάλλαγμα μερικές αγελάδες.
Να σημειώσουμε πως σύμφωνα με τον νόμο της Κένυας, ο γάμος παιδιών απαγορεύτηκε από το 1990, όταν η χώρα ενέκρινε τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η μητέρα της Amira πέθανε από καρκίνο πριν από ένα χρόνο, αφήνοντας τον πατέρα της χήρο και σε απελπιστική κατάσταση με τρία παιδιά. Η Amira είναι το μικρότερο και μοναδικό κορίτσι. Ο πατέρας της εκτρέφει τα υπόλοιπα βοοειδή ενώ τα παιδιά τα φροντίζει ο θείος τους.
«Εκείνη την ημέρα πήρα το λεωφορείο με έναν από τους συγγενείς μου και τον θείο μου και μου είπαν ότι θα πηγαίναμε στο γάμο του αδερφού μου. Ήμουν ενθουσιασμένη», λέει η μικρή που δεν γνώριζε το παραμικρό.
Κατάλαβε μόνο μετά από λίγο ότι κάτι δεν πάει καλά, όταν ο συγγενείς της είχε κάποια τηλεφωνήματα με τον θείο της και έδειχνε φοβερά αγχωμένος: «Στην πραγματικότητα ήταν ο γάμος μου και εγώ παντρευόμουν».
Η Amira δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει, ένιωθε θυμωμένη και προδομένη: «Ο συγγενής με τον οποίο ήμουν δεν έκανε τίποτα για να με στηρίξει, απλώς θα έκανε αυτό που του είχε πει ο θείος μου», συνέχισε να εξιστορεί η μικρή.
Όταν το λεωφορείο σταμάτησε στα μισά του ταξιδιού, η Amira είδε τον θετό αδερφό της να στέκεται στην άκρη του δρόμου μαζί με την αστυνομία. Ο θετός αδερφός της, είχε μάθει για τον μυστικό άγνωστο γάμο της 12χρονης και είχε ειδοποιήσει την αστυνομία.
«Ήμουν τόσο χαρούμενη. Ήξερα ότι δεν ήθελα να παντρευτώ αυτόν τον γέρο», λέει ανακουφισμένη πλέον η Amira που σώθηκε κυριολεκτικά τελευταία στιγμή...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
