 |
|
|  Τρίτη 18/1
Γκάφα ολκής απο νεαρό Αμερικανό
Έφτιαξε κέικ με ...μαριχουάνα, αλλά η μάνα του-εντελώς ανύποπτη- κέρασε τους... ηλικιωμένους φίλους της,που εμφάνισαν παρενέργειες και...κλήθηκε η αστυνομία
flashnews.gr, in.gr
Ο Μάικλ Τζέιμς Κοράντα, είχε επισκεφτεί το Κολοράντο και είχε αγοράσει ειδικό βούτυρο από μαριχουάνα. Στο Κολοράντο η χρήση της είναι νόμιμη για ψυχαγωγία. Όταν επέστρεψε σπίτι του, στο Ταϊμπορ της νότιας Ντακότα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το βούτυρο.
Για την ακρίβεια με το ένα κιλό βούτυρο από μαριχουάνα που είχε αγοράσει αποφάσισε να φτιάξει κέικ, που θα τα έτρωγε κάποια στιγμή με τους φίλους του. Αφού κοπίασε και έφτιαξε τα κέικ πήγε για ύπνο.
Την ίδια στιγμή όμως η 73χρονη μητέρα του έπρεπε να πάει επίσκεψη στους ηλικιωμένους φίλους της στο κέντρο φροντίδα ηλικιωμένων στο Ταϊμόρ. Επειδή ήθελε να τους πάει και ένα δωράκι, όταν βρήκε τα κείκ στην κουζίνα ευχαρίστησε νοητά το προκομμένο της παιδί που τα έφτιαξε. Τα τύλιξε και τα πήρε μαζί της.
Στο κέντρο φροντίδας κέρασε τους ηλικιωμένους φίλους της και λίγο μετά άρχισαν οι παρενέργειες. Ανεξήγητα γέλια από τους ηλικιωμένους, ζαλάδα, αίσθηση αποπροσανατολισμού. Μάλιστα ο γιατρός του κέντρου στην κατάθεση του αργότερα στο δικαστήριο είπε: «Όλοι οι τρόφιμοι έμοιαζαν να είναι υπό την επήρεια THC»
Αμέσως εκλήθη η αστυνομία και όταν όλοι οι ηλικιωμένοι είπαν ότι είχαν φάει κεκάκια τότε οι αστυνομικοί το κατάλαβαν. Αναζητήθηκε η γυναίκα η οποία μέσα στην άγνοια της είπε ότι τα κέικ τα είχε φτιάξει ο γιος της με βούτυρο μάλιστα που είχε φέρει από το ταξίδι του στο Κολοράντο.
Ο Μάικλ Τζέιμς Κοράντα συνελήφθη και αντιμετωπίζει πλέον κατηγορίες που φτάνουν και το κακούργημα. Κινδυνεύει με ποινή φυλάκισης 5 ετών και με πρόστιμο 10.000 δολαρίων. Η δίκη είναι σε εξέλιξη και ο Μάικλ έχει αφεθεί ελεύθερος αφού κατέβαλε εγγύηση 3.000 δολαρίων.
Το THC είναι η πιο γνωστή ουσία κανναβοειδών και ένα από τα 113 στοιχεία που υπάρχουν στην κάνναβη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
