 |
|
|  Δευτέρα 3/1
ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΤΟ ΜΠΛΕ ΧΑΠΙ
Νοσοκόμα με Covid ξύπνησε μετά από 28 ημέρες σε τεχνητό κώμα με τη βοήθεια του... Viagra!
Daily Mail,protothema.gr
Είκοσι οκτώ ημέρες ήταν σε τεχνητό κώμα παλεύοντας με τη νόσο Covid-19.
Η νοσηλεύτρια από τη Βρετανία, μητέρα δύο παιδιών, έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή ύστερα από σοβαρές επιπλοκές του κορωνοϊού.
Τελικά βγήκε από το κώμα με τη βοήθεια του πιο διάσημου μπλε χαπιού παγκοσμίως, Βιάγκρα, όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail».
H 37χρονη Μόνικα Αλμέιντα, που υποφέρει από άσθμα, είχε κάνει και τις δύο δόσεις του εμβολίου κατά του κορωνοϊού.
Οι γιατροί την είχαν «ξεγράψει» αφού η κατάστασή της δεν παρουσίαζε καμία βελτίωση.
Όταν όμως οι συνάδελφοί της τής χορήγησαν Βιάγκρα στο νοσοκομείο Linkoln County Hospital, στο πλαίσιο ενός πειραματικού θεραπευτικού σχήματος, τότε η γυναίκα «αναστήθηκε».
Η κατάστασή της ήταν πολύ σοβαρή και ο γιατροί είχαν προγραμματίσει να της κλείσουν τον αναπνευστήρα σε τρεις ημέρες.
Ωστόσο, με τη χορήγηση του χαπιού ανόρθωσης, η κατάσταση της υγείας της βελτιώθηκε καθώς μειώθηκαν σημαντικά τα επίπεδα οξυγόνου που χρειαζόταν.
Σύμφωνα με το βρετανικό δημοσίευμα, αυτές τις ημέρες αναρρώνει στο σπίτι της με τον σύζυγό της Άρθουρ και προτρέπει τους συμπολίτες της να εμβολιαστούν το συντομότερο κατά της νόσου Covid.
Η Μόνικα από το Γκέινμποροου του Λίνκολνσαιρ εισήχθη στο νοσοκομείο στις 9 Νοεμβρίου, αφότου βρέθηκε θετική στον κορωνοϊό στις 31 Οκτωβρίου.
Μεταφέρθηκε στη μονάδα εντατικής θεραπείας μια εβδομάδα αργότερα προτού οι γιατροί την υποβάλουν σε τεχνητό κώμα στις 16 Νοεμβρίου.
Η κατάσταση της υγείας της άρχισε να βελτιώνεται και ξύπνησε από το τεχνητό κώμα στις 14 Δεκεμβρίου.
Όταν άνοιξε τα μάτια της, οι γιατροί στο νοσοκομείο Lincoln County Hospital αποκάλυψαν ότι της είχαν δώσει μια μεγάλη δόση Βιάγκρα, ως μέρος ενός πειραματικού θεραπευτικού σχήματος στο οποίο η ίδια είχε συναινέσει προτού εισέλθει σε τεχνητό κώμα.
Το φάρμακο για τη στυτική δυσλειτουργία επιτρέπει μεγαλύτερη ροή αίματος σε όλες τις περιοχές του σώματος χαλαρώνοντας τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων.
Στην περίπτωση της Αλμέιντα, το επίπεδα οξυγόνου που χρειαζόταν μετά τη χορήγηση του Βιάγκρα μειώθηκαν κατά 50%.
Η νοσοκόμα ήταν τόσο άρρωστη που συμβούλεψαν τους γονείς της να πάρουν το αεροπλάνο από την Πορτογαλία για να αποχαιρετήσουν την κόρη τους.
Όμως την ύστατη στιγμή οι θεράποντες γιατροί αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την ασυνήθιστη θεραπεία σε ασθενείς με Covid καθώς διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και ανοίγει τους αεραγωγούς.
Η 37χρονη μητέρα ξύπνησε από το τεχνητό κώμα στις 14 Δεκεμβρίου και οι γιατροί της επέτρεψαν να επιστρέψει στην οικογένειά της την παραμονή των Χριστουγέννων.
Μέχρι στιγμής, το μπλε χάπι μπορεί να χορηγηθεί σε ασθενείς με Covid στη Βρετανία εάν έχουν συμφωνήσει να λάβουν μέρος σε μελέτη για πειραματικά φάρμακα.
«Σίγουρα ήταν το Βιάγκρα που με έσωσε. Μέσα σε 48 ώρες άνοιξαν οι αεραγωγοί μου και οι πνεύμονές μου άρχισαν να ανταποκρίνονται...
Αν σκέφτεστε πώς λειτουργεί το φάρμακο, διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία σας», δήλωσε η νοσηλεύτρια στην εφημερίδα «Mirror».
«Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που λένε ότι το εμβόλιο έχει σκοτώσει ανθρώπους. Δεν αρνούμαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που αντιδρούν άσχημα στο εμβόλιο, αλλά όταν εξετάζουμε τον αριθμό των θανάτων ανεμβολίαστων, τότε το μήνυμα είναι να κάνετε το εμβόλιό σας.
Ποτέ δεν περίμενα ότι στα 37 μου θα αρρωστήσω τόσο σοβαρά. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μου συνέβαινε αυτό και θέλω ο κόσμος να το πάρει πιο σοβαρά», τόνισε η νοσηλεύτρια που είχε τύχη- βουνό...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
