 |
|
|  Κυριακή 26/12
Σομαλία- Χιλιάδες άμαχοι εγκατέλειψαν την οικονομική πρωτεύουσα εξαιτίας μαχών
AFP,zougla.gr
Χιλιάδες κάτοικοι της Μποσάσο, στην πολιτεία Πούντλαντ της Σομαλίας (βορειοανατολικά), εγκατέλειψαν την πόλη εξαιτίας εχθροπραξιών που διαρκούν για μέρες, ενημέρωσαν χθες Σάββατο τοπικοί αξιωματούχοι το Γαλλικό Πρακτορείο, επιβεβαιώνοντας πληροφορίες του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων (OCHA) των Ηνωμένων Εθνών στη Σομαλία.
Στην εμπορική πρωτεύουσα της Πούντλαντ, όπου βρίσκεται λιμάνι στρατηγικής σημασίας στον Κόλπο του Άντεν, μαίνονται μάχες από την Τρίτη ανάμεσα σε αντιτιθέμενες μονάδες των δυνάμεων ασφαλείας.
«Χιλιάδες κάτοικοι της πόλης Μποσάσο έφυγαν τις τελευταίες ημέρες, αφού ξέσπασαν σποραδικές μάχες σε διάφορους τομείς της», είπε χθες τηλεφωνικά ο Αμπντιριζάκ Μοχάμεντ, τοπικός αξιωματούχος.
«Οι περισσότεροι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους επειδή τα αντίπαλα μέρη χρησιμοποίησαν βαριά όπλα και όλμους», πρόσθεσε.
Συμπλήρωσε πως ο «ακριβής» αριθμός των εκτοπισμένων δεν είναι σαφής.
Είναι δύσκολο να επαληθευτεί πόσοι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στην Μποσάσο. Ορισμένες πηγές έκαναν χθες λόγο για «οκτώ» ή «δέκα» νεκρούς, κυρίως άμαχους. Την Τρίτη, αξιωματούχος στην Μποσάσο έκανε λόγο για τουλάχιστον δώδεκα νεκρούς και δεκάδες τραυματίες.
Την Παρασκευή, το OCHA εξέφρασε τη «μεγάλη ανησυχία του» για τον αντίκτυπο που έχουν οι εχθροπραξίες στον άμαχο πληθυσμό.
«Ενώ οι μάχες συνεχίζονται στην πόλη Μποσάσο για τρίτη συνεχόμενη ημέρα, ο μισός πληθυσμός και πλέον έχει εκτοπιστεί», ανέφερε ο Άνταμ Αμπντελμούλα, συντονιστής του ΟΗΕ για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις στη Σομαλία, χωρίς να δώσει συγκεκριμένους αριθμούς.
Επιπλέον, σύμφωνα με τις πληροφορίες του OCHA, «περίπου το 40% των 70.000 εσωτερικά εκτοπισμένων» Σομαλών που είχαν βρει καταφύγιο στην Μποσάσο βιώνουν τώρα «δεύτερο εκτοπισμό» εξαιτίας της βίας.
Στον απώτερο βορρά της Σομαλίας, η Πούντλαντ είναι μια από τις πέντε ημιαυτόνομες πολιτείες της ομοσπονδιακής χώρας, όπου συνεχίζεται η ένοπλη σύρραξη η οποία διαρκεί για δεκαετίες και επικρατεί ανασφάλεια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
