 |
|
|  Τρίτη 23/11
Προβληματισμός απο τις ΗΠΑ μετά την αποκάλυψη οτι η Κίνα δοκίμασε υπερηχητικό πύραυλο που εκτόξευσε βλήμα εν πτήσει
FT,WSJ,protothema.gr
Η Κίνα προχώρησε στη δοκιμή ενός υπερηχητικού πυραύλου, ικανού να εκτοξεύει με τη σειρά του ένα βλήμα, μια τεχνολογία την οποία δεν διαθέτουν ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ρωσία προς το παρόν, έγραψε η εφημερίδα Wall Street Journal.
Επιβεβαιώνοντας πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν την Κυριακή στους Financial Times, η αμερικανική εφημερίδα αναφέρει ότι η Κίνα έκανε τη δοκιμή, κατά την οποία ένα βλήμα εκτοξεύτηκε από τον υπερηχητικό πύραυλο εν πτήσει. Η δοκιμή αυτή δείχνει ότι οι δυνατότητες της Κίνας είναι μεγαλύτερες απ’ όσο πίστευαν μέχρι σήμερα, προσθέτει η εφημερίδα, επικαλούμενη αμερικανικές πηγές, τις οποίες δεν κατονομάζει.
Σύμφωνα με την Financial Times, «ειδικοί της Darpa, της υπηρεσίας έρευνας του Πενταγώνου, δεν γνωρίζουν πώς η Κίνα κατάφερε να εκτοξεύσει ένα βλήμα από πύραυλο που κινείτο με υπερηχητική ταχύτητα», δηλαδή ταχύτητα πενταπλάσια από εκείνη του ήχου. Αγνοούν επίσης τι είδους ήταν το βλήμα που έπεσε στη θάλασσα, όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα επικαλούμενη πρόσωπα που έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών. Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι επρόκειτο για πύραυλο αέρος-αέρος, άλλοι θεωρούν ότι ήταν ένα βλήμα-δόλωμα, στόχος του οποίου είναι να προστατευτεί ο υπερηχητικός πύραυλος σε περίπτωση σύρραξης.
Η εφημερίδα Financial Times έγραψε τον Οκτώβριο ότι το Πεκίνο εκτόξευσε τον Αύγουστο έναν υπερηχητικό πύραυλο που έκανε τον γύρο της Γης προτού να πλήξει τον στόχο του, αν και δεν τον πέτυχε καθώς έπεσε σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων μακριά. Το Πεκίνο διέψευσε τότε ότι επρόκειτο για πύραυλο, διαβεβαιώνοντας ότι δοκίμασε ένα επαναχρησιμοποιούμενο διαστημικό όχημα. Ωστόσο ο Αμερικανός στρατηγός Μαρκ Μίλι λίγες ημέρες αργότερα αναφέρθηκε σε «μια πολύ σημαντική δοκιμή ενός υπερηχητικού οπλικού συστήματος», χωρίς να διευκρινίσει πότε έγινε. Συνέκρινε επίσης τη δοκιμή αυτή με την εκτόξευση, τον Οκτώβριο του 1957, του Sputnik, του πρώτου τεχνητού δορυφόρου από την πρώην ΕΣΣΔ, που αιφνιδίασε τις ΗΠΑ και επιτάχυνε την κούρσα για την κατάκτηση του διαστήματος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
