 |
|
|  Τρίτη 19/10
Ο πρώην ΥΠΕΞ τών ΗΠΑ,Κόλιν Πάουελ, πέθανε εξαιτίας επιπλοκών της Covid-19,αν και ήταν πλήρως εμβολιασμένος
AΠΕ-ΜΠΕ
Ο Κόλιν Πάουελ, πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ υπό τον πρόεδρο Τζορτζ Γ. Μπους και πρώην αρχηγός του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, πέθανε την Δευτέρα σε ηλικία 84 ετών εξαιτίας επιπλοκών της Covid-19, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του.
"Χάσαμε ένα σύζυγο, έναν πατέρα, έναν παππού σπουδαίο και στοργικό και έναν μεγάλο Αμερικανό", ανέφερε η οικογένεια του σε ανακοίνωση. Η οικογένειά του πρόσθεσε ότι ο Πάουελ ήταν πλήρως εμβολιασμένος ενώ ευχαρίστησε το ιατρικό προσωπικό στο Εθνικό Ιατρικό Κέντρο Γουόλτερ Ριντ, στα περίχωρα της Ουάσινγκτον, για τη φροντίδα που του πρόσφερε.
Ο Πάουελ, ο πρώτος Αφροαμερικανός που έγινε αρχηγός του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, προτού γίνει επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας στην κυβέρνηση του Τζορτζ Γ. Μπους, διορίστηκε σε ανώτατα αξιώματα από τρεις Ρεπουμπλικάνους προέδρους. Ο Πάουελ, που είχε τραυματιστεί στο Βιετνάμ, θήτευσε ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας υπό τον πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν από το 1987 έως το 1989. Ως στρατηγός, ήταν αρχηγός του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων υπό τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο κατά τη διάρκεια του πολέμου στον Κόλπο το 1991.
Μετριοπαθής Ρεπουμπλικανός και ρεαλιστής, ο Πάουελ είχε σκεφθεί να κατέβει ως υποψήφιος για να γίνει ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος το 1996 αλλά οι ανησυχίες της συζύγου του, της Άλμα, για την ασφάλειά του τον έκαναν να επανεξετάσει τα σχέδιά του. Το 2008 αψήφησε το κόμμα του, εκφράζοντας την υποστήριξή του προς τον Δημοκρατικό Μπαράκ Ομπάμα, που έγινε ο πρώτος Αφροαμερικανός που εξελέγη στον Λευκό Οίκο.
Συνηγορώντας υπέρ του πολέμου στο Ιράκ, ο Πάουελ είχε εκφωνήσει στις 5 Φεβρουαρίου 2003 ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ μια μακρά ομιλία για τα όπλα μαζικής καταστροφής που υποτίθεται ότι είχε στην κατοχή του το Ιράκ, επιχειρήματα που είχαν χρησιμεύσει για να δικαιολογηθεί η εισβολή στο Ιράκ.
Ο Πάουελ παραδέχθηκε αργότερα πως η παρουσίαση έβριθε ανακριβειών και διαστρέβλωνε πληροφορίες μυστικών υπηρεσιών που είχαν δώσει άλλοι στην κυβέρνηση Μπους και ήταν "μια κηλίδα" η οποία θα είναι "πάντα ένα μέρος του απολογισμού μου".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
