 |
|
|  Σάββατο 25/9
«Ελαττωματικός» ο ψηλότερος ουρανοξύστης της Νέας Υόρκης
Μήνυση από τους δισεκατομμυριούχους ενοίκους,που διεκδικούν απο τους κατασκευαστές 250 εκατ.δολάρια
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Διαμάχη πολλών εκατομμυρίων έχει ξεκινήσει στη Νέα Υόρκη για έναν από τους ψηλότερους ουρανοξύστες κατοικιών παγκοσμίως, το λεγόμενο σύμβολο του πλούτου, που αποτελεί πόλο έλξης για τους δισεκατομμυριούχους όλου του κόσμου. Ομάδα κατοίκων το΄θ υπερπολυτελούς συγκροτήματος κατηγορούν τους σχεδιαστές του πύργου για τα ψεγάδια που εμφανίζει, ενώ υπέβαλαν και μήνυση.
Συγκεκριμένα στον κατάλογο των ελαττωμάτων εντάσσουν την έλλεψη πρόνοιας για καταστάσεις πλημμύρας, τα προβλήματα στον ανελκυστήρα, όπως και τους έντονους θορύβους.
Ο ουρανοξύστης 432 της Παρκ Αβενιου, ύψους 425 μέτρων, διαθέτει εκπληκτική θέα στο Σέντραλ Παρκ.
Το συγκρότημα άνοιξε το 2015, ενώ ο ουρανοξύστης θεωρείται πιο ψηλός ακόμα και από το Empire State Building και το One World Trade Center.
Σχεδιασμένος από τον αρχιτέκτονα Ραφαέλ Βινιόλι, ο ουρανοξύστης χωρίζεται σε τρία τμήματα που ξεκινούν από το δρόμο και έχουν μικρότερο μέγεθος καθώς ανεβαίνουν προς τα πάνω.
Ο ουρανοξύστης έχει φέρει κέρδος δισεκατομμυρίων δολαρίων στην αμερικανική αγορά, ενώ έχει γίνει και σύμβολο πλούτου.
Οι περισσότεροι χώροι του κτιρίου έχουν πωληθεί με εκτιμώμενη αθροιστική αξία των 3,1 δισ. δολαρίων. Το ρετιρέ στον 96ο όροφο πουλήθηκε το 2016 έναντι 88 εκατ. δολαρίων σε εταιρεία, που εκπροσωπεί τον Σαουδάραβα μεγιστάνα του λιανεμπορίου, Φαουάζ Αλχοκέρ.
Η Τζένιφερ Λόπεζ και ο Άλεξ Ροντρίγκεζ αγόρασαν ένα διαμέρισμα 370 τετραγωνικών μέτρων έναντι 15,3 εκατ. δολαρίων το 2018 και το πούλησαν περίπου έναν χρόνο αργότερα.
Ωστόσο, οι δισεκατομμυριούχοι κάτοικοι του πύργου μιλούν για πάνω από 1.500 δομικά και αρχιτεκτονικά λάθη, πολλά από τα οποία εγείρουν σοβαρό ζήτημα ασφάλειας.
Οι κάτοικοι έχουν υποβάλει μήνυση, μεταξύ αλλων, στις κατασκευάστριες εταιρείες CIM Group και Macklowe Properties.
Το κτίριο έχει υποστεί ζημιές από πλημμύρες. Τον Νοέμβριο του 2018 ένα πρόβλημα στα υδραυλικά είχε ως αποτέλεσμα να μπει νερό στο σύστημα των ανελκυστήρων και τέσσερις ανελκυστήρες να μείνουν εκτός λειτουργίας για εβδομάδες. Η Σαρίνα Αμπράμοβιτς έχει υποστηρίξει ότι πλημμύρισε και το διαμέρισμά της λόγω ανάλογης βλάβης, γεγονός που προκάλεσε ζημιά 500.000 δολαρίων.
Το συμβούλιο κατοίκων διεκδικεί το ποσό των 250 εκατ. δολαρίων, μαζί με αποζημιώσεις, στη μήνυση που κατατέθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Υόρκης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
