 |
|
|  Τρίτη 29/6
Η πρώτη μάσκα προσώπου που μπορεί να διαγνώσει τον Covid-19 με ακρίβεια μοριακού τεστ
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ερευνητές των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ στις ΗΠΑ, δημιούργησαν μια πρωτοποριακή μάσκα προσώπου, η οποία μπορεί μέσα σε περίπου 90 λεπτά να κάνει ακριβή διάγνωση αν αυτός που τη φοράει, έχει μολυνθεί από τον κορωνοϊό. Η διαγνωστική μάσκα, χάρη στους ειδικούς μικροσκοπικούς βιοαισθητήρες που είναι ενσωματωμένοι σε αυτήν και αναλύουν την αναπνοή, είναι τόσο ευαίσθητη και ακριβής όσο ένα μοριακό τεστ PCR για τον κορωνοϊό και τόσο γρήγορη όσο ένα rapid τεστ αντιγόνου, σύμφωνα με τους δημιουργούς της.
Η ίδια διαγνωστική τεχνολογία , η οποία άρχισε να αναπτύσσεται το 2015 και εξελίχτηκε προοδευτικά, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί γενικότερα για να δημιουργηθούν υφάσματα και ρούχα που να ανιχνεύουν όχι μόνο τον ιό SARS-CoV-2, αλλά επίσης άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς (ιοί γρίπης, Έμπολα, Ζίκα κ.α.).
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι αισθητήρες που μπορούν να διαγνώσουν ιούς, είναι δυνατό να ενσωματωθούν όχι μόνο σε διάφορες μάσκες προσώπου, αλλά επίσης σε ποδιές εργαστηρίου και σε άλλα ρούχα, παρέχοντας έτσι ένα νέο τρόπο για να παρακολουθείται η έκθεση των εργαζομένων στο βιοϊατρικό τομέα σε διάφορες απειλές για την υγεία τους.
«Δείξαμε ότι μπορούμε να αναπτύξουμε μια ευρεία γκάμα αισθητήρων συνθετικής βιολογίας για να ανιχνεύουμε ιούς ή βακτήρια, καθώς και τοξικά χημικά, όπως οι νευρικές τοξίνες. Προσβλέπουμε ότι έτσι θα δημιουργήσουμε φορητούς βιοαισθητήρες επόμενης γενιάς για διασώστες, υγειονομικό και στρατιωτικό προσωπικό», δήλωσε ο κύριος ερευνητής, καθηγητής βιοϊατρικής μηχανικής Τζέημς Κόλλινς του ΜΙΤ. «Ουσιαστικά συρρικνώσαμε ένα ολόκληρο διαγνωστικό εργαστήριο σε ένα μικρό αισθητήρα συνθετικής βιολογίας που λειτουργεί σε οποιαδήποτε μάσκα προσώπου και συνδυάζει την υψηλή ακρίβεια των μοριακών τεστ PCR με την ταχύτητα και το χαμηλό κόστος των τεστ αντιγόνου. Πέρα από τις μάσκες, οι προγραμματίσιμοι αισθητήρες μας μπορούν να ενσωματωθούν σε άλλα υφάσματα», δήλωσε ο δρ Πίτερ Νγκουγιέν του Χάρβαρντ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
