 |
|
|  Δευτέρα 29/3
Δύο κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης τής Αυστραλίας υποβιβάστηκαν εξαιτίας εκκωφαντικών σκανδάλων
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Δύο μέχρι σήμερα εξέχοντα στελέχη της κυβέρνησης της Αυστραλίας απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους και υποβιβάστηκαν στην ιεραρχία της έπειτα από τις εκκωφαντικές καταγγελίες για βιασμούς που ανάγκασαν τον πρωθυπουργό Σκοτ Μόρισον να προχωρήσει σε ανασχηματισμό.
Η υπουργός Άμυνας Λίντα Ρέινολντς και ο «Attorney General» Κρίστιαν Πόρτερ, που μέχρι σήμερα κατείχε θέση ανάλογη με αυτή του υπουργού Δικαιοσύνης σε άλλες χώρες, αντικαταστάθηκαν, ανακοίνωσε ο Μόρισον.
Ανήγγειλε ταυτόχρονα την προαγωγή αρκετών γυναικών στην κυβέρνησή του, διαβεβαιώνοντας ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα θα έχει τη «μεγαλύτερη αντιπροσώπευση γυναικών στην ιστορία» της Αυστραλίας.
Ο συντηρητικός πρωθυπουργός δεχόταν εδώ και αρκετές εβδομάδες ολοένα και πιο έντονες πιέσεις εξαιτίας υποθέσεων που εξέθεσαν τον διάχυτο σεξισμό στην αυστραλιανή πολιτική κουλτούρα και πυροδότησαν διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα.
Την αρχή έκανε μια πρώην κυβερνητική υπάλληλος. Η Μπρίτανι Χίγκινς κατήγγειλε τον περασμένο μήνα πως βιάστηκε το 2019 από συνάδελφό της στο κοινοβουλευτικό γραφείο της Ρέινολντς, η οποία την εποχή εκείνη ήταν ακόμη υπουργός Αμυντικής Βιομηχανίας.
Η Ρέινολντς, η οποία στο μεταξύ ανέλαβε υπουργός Άμυνας, επικρίθηκε ιδίως για τον τρόπο με τον οποίο το γραφείο της αντιμετώπισε την καταγγελία της νεαρής.
Στις αρχές του Μαρτίου, ο Πόρτερ βρέθηκε αντιμέτωπος με την κατηγορία πως βίασε το 1988 μια 16χρονη συμμαθήτριά του. Η τελευταία πέθανε πέρυσι. Διέψευσε κατηγορηματικά την κατηγορία.
Οι δύο υπουργοί επισήμως τελούσαν εδώ και αρκετές εβδομάδες σε άδεια λόγω ασθενείας, με τον πρωθυπουργό να διαβεβαιώνει πως θα επανέρχονταν στα καθήκοντά τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
