 |
|
|  Παρασκευή 10/7
Αυξήθηκαν κατά πολύ οι «ραγισμένες» καρδιές λόγω του στρες στη διάρκεια της πανδημίας,οπως προέκυψε απο αμερικανική έρευνα
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σημαντική αύξηση στα περιστατικά ασθενών με μυοκαρδιοπάθεια λόγω στρες ή μυοκαρδιοπάθεια Τακοτσούμπο ή «σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς», καταγράφει μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα στη διάρκεια της πανδημίας Covid-19.
Το εν λόγω σύνδρομο συμβαίνει μετά από σωματικό ή ψυχικό στρες και προκαλεί δυσλειτουργία ή ανεπάρκεια στον καρδιακό μυ. Η αιτία για την εν λόγω μυοκαρδιοπάθεια πιστεύεται ότι είναι η παραγωγή αυξημένων ορμονών του στρες, που προσωρινά μειώνουν την ικανότητα της καρδιάς να χτυπά κανονικά.
Οι ασθενείς συνήθως έχουν συμπτώματα παρόμοια με έμφραγμα, όπως πόνο στο στήθος και δύσπνοια, όμως δεν έχουν μπλοκαρισμένες στεφανιαίες αρτηρίες. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι καρδιακή αρρυθμία, λιποθυμία, χαμηλή αρτηριακή πίεση και καρδιογενές σοκ (αδυναμία της καρδιάς να αντλήσει αρκετό αίμα για να καλύψει τις ανάγκες του σώματος).
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καρδιολόγο Ανκούρ Κάλρα της Κλινικής του Κλίβελαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «JAMA Network Open», διαπίστωσαν μεγάλη αύξηση του ποσοστού των καρδιολογικών ασθενών με τέτοιο σύνδρομο στη διάρκεια της πανδημίας (7,8%) από ό,τι πριν από την εμφάνιση της Covid-19 (μόνο 1,7%).
Επίσης, οι ασθενείς με «ραγισμένη» καρδιά παρέμεναν περισσότερο χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο εν μέσω πανδημίας, σε σχέση με την προ-πανδημική περίοδο. Όμως, δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφοροποίηση στη θνησιμότητα των ασθενών με μυοκαρδιοπάθεια λόγω στρες πριν και μετά την πανδημία. Επίσης, το εν λόγω σύνδρομο δεν φάνηκε να αυξάνει την πιθανότητα λοίμωξης, αφού όλοι οι ασθενείς βγήκαν αρνητικοί στα τεστ για κορονοϊό.
«Η πανδημία Covid-19 έχει προκαλέσει πολλαπλά επίπεδα στρες στις ζωές των ανθρώπων σε όλον τον κόσμο. Οι άνθρωποι δεν ανησυχούν μόνο για τους εαυτούς τους ή τις οικογένειές τους μήπως αρρωστήσουν, αλλά, επίσης, νοιάζονται για οικονομικά και συναισθηματικά ζητήματα, κοινωνικά προβλήματα και πιθανώς τη μοναξιά και την απομόνωση. Το στρες μπορεί να έχει σωματικές επιπτώσεις στα σώματα και στις καρδιές μας, όπως δείχνουν και οι αυξημένες σε αριθμό διαγνώσεις μυοκαρδιοπάθειας λόγω στρες που βλέπουμε γύρω μας», δήλωσε ο δρ. Κάλρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
