 |
|
|  Δευτέρα 6/7
Φόρμουλα 1
Ο Βαλτέρι Μπότας της Mercedes πρώτος στο γκραν πρι της Αυστρίας
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο Βαλτέρι Μπότας της Mercedes τερμάτισε πρώτος στο γκραν πρι της Αυστρίας, στην πίστα του Σπίλμπεργκ, το πρώτο της νέας σεζόν του παγκόσμιου πρωταθλήματος της Φόρμουλα Ενα, που διεξήχθη χωρίς την παρουσία θεατών, μετά τη διακοπή των αγώνων λόγω της πανδημίας. Ο Φινλανδός πιλότος πήρε την πρώτη νίκη της αγωνιστικής χρονιάς, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον Γάλλο, Σαρλ Λεκλέρκ, της Ferrari, ενώ στην τρίτη θέση τερμάτισε ο Βρετανός, Λάντο Νόρις, της McLaren, ο οποίος ανέβηκε για πρώτη φορά στο βάθρο των νικητών.
Ο -έξι φορές- παγκόσμιος πρωταθλητής, Λιούις Χάμιλτον (Mercedes) ξεκίνησε από την πέμπτη θέση, καθώς τιμωρήθηκε με τρεις θέσεις, αφού χθες στα προκριματικά σε προσπάθειά του δεν έκοψε ταχύτητα ενώ είχε κίτρινη σημαία. Η Red Bull κατέθεσε ένσταση και έτσι ο Βρετανός ξεκίνησε από την πέμπτη θέση. Στη συνέχεια ανέβηκε τις θέσεις και έφθασε να κυνηγά τον Μπότας, αλλά στον 59ο γύρο τιμωρήθηκε με ποινή πέντε δευτερολέπτων και τερμάτισε τελικά 4ος.
Ο αγώνας ήταν επεισοδιακός, καθώς αρκετοί οδηγοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την κούρσα με διάφορα τεχνικά προβλήματα. Πιο «ηχηρή» εγκατάλειψη ήταν αυτή του Ολλανδού, Μαξ Φερστάπεν, της Red Bull, o οποίος ήταν νικητής στο συγκεκριμένο γκραν πρι τα δύο τελευταία χρόνια. Εκτός του Φερστάπεν αποχώρησαν από τον αγώνα και οι Ραϊκόνεν, Γκροζάν, Ράσελ και Στρολ. Συνολικά, στον αγώνα τερμάτισαν μόλις τα έντεκα από τα είκοσι μονοθέσια που εκκίνησαν τον αγώνα. Πριν από την έναρξη του γκραν πρι οι περισσότεροι οδηγοί τίμησαν τη μνήμη του Τζορτζ Φλόιντ και πήραν θέση κατά του ρατσισμού, γονατίζοντας στη γραμμή εκκίνησης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
