Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 22/6

Γιατρός «σπάει» τα πόδια και αυξάνει το ύψος των ασθενών του κατά 15 εκατοστά



gazzetta.gr,protothema.gr

Ένας γιατρός στο Λας Βέγκας μπορεί να προσθέσει έως και 15 εκατοστά στο ύψος των ανθρώπων, με μια εκπληκτική διαδικασία, όπου «τεντώνει» τους ασθενείς του! Ωστόσο, η εξειδικευμένη χειρουργική του δεν είναι φθηνή. Ο χειρουργός-ορθοπεδικός Δρ Debiparshad λέει ότι έχει αναπτύξει μια τεχνική, με την οποία θα «κόψει τα οστά των ποδιών» και στη συνέχεια εισάγει μια συσκευή, που «τα τεντώνει αργά» με τη βοήθεια ενός τηλεχειριστηρίου. Για την εξειδικευμένη αυτή θεραπεία χρεώνει 75.000 δολάρια, περίπου, δηλαδή, 67.000 ευρώ! Συγκεκριμένα, επί της διαδικασίας, ο γιατρός -του Χάρβαρντ μάλιστα- δηλώνει ότι μπορεί να πετύχει αυτό το «θαύμα», κάνοντας τομές στην κνήμη ή στον μηρό, και εισάγοντας στη συνέχεια αυτό που αποκαλεί ο ίδιος ως «μερικές φορές επώδυνη συσκευή». Μετά τη διαδικασία, ο ασθενής χρησιμοποιεί τηλεχειριστήριο, που κάνει τη συσκευή να τεντώνει σταδιακά το οστό. Κατά κάποιο τρόπο, η συσκευή θα σπάσει πρώτα το οστό και στη συνέχεια θα του επιτρέψει να επουλωθεί. Σύμφωνα με τον Δρ Debiparshad, ενώ η μέθοδος είναι «συνήθως ανώδυνη», υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι ασθενείς μπορεί να αισθάνονται κάποια δυσφορία. Ένας πρώην ασθενής του, μάλιστα, είπε σε συνέντευξή του στο Jam Press ότι η διαδικασία είναι μία από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες της ζωής του. «Αποφάσισα ότι ήθελα να αλλάξω το ύψος μου όταν ήμουν στο λύκειο», δήλωσε ο Irving Rodriguez. Το μέγιστο βιολογικό ύψος του ήταν μόνο 1,62μ. Περίπου 10 με 12 εκατοστά μικρότερο από το μέσο ύψος ενός ενήλικα Αμερικανού άνδρα, σύμφωνα με τα δεδομένα του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Ο Rodriguez λέει ότι δεχόταν μπούλινγκ για το γεγονός ότι ήταν κοντός, ενώ πολλές φορές θεωρήθηκε ακατάλληλος για ορισμένες θέσεις εργασίας λόγω του κάτω του μέσου όρου ύψους του. Τον Δεκέμβριο του 2019, λοιπόν, αποφάσισε να υποβληθεί σε αυτή την επίπονη διαδικασία. Ο Δρ Debiparshad έδεσε τη συσκευή στο οστό του ποδιού του με μια σειρά βιδών και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Ένα χιλιοστό κάθε μέρα Ο χειρουργός τονίζει ότι μόλις ξεκινήσει η επούλωση, ο ασθενής μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει τη συσκευή για να βελτιώσει το ύψος του κατά 1 χιλιοστό κάθε μέρα. «Οι ασθενείς μπορούν να αναμένουν αύξηση του ύψους τους έως και 15 εκατοστά. Αυτή η διαδικασία επιμήκυνσης των οστών είναι συνήθως ανώδυνη και η χειρουργική επέμβαση διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα για να ολοκληρωθεί», δήλωσε ο Δρ Debiparshad. Πρόσθεσε ότι οι ασθενείς μπορούν να ξεκινήσουν με τη φυσική τους θεραπεία την επόμενη κιόλας μέρα και μπορούν να επιστρέψουν στις φυσιολογικές τους δραστηριότητες μετά από μερικές εβδομάδες.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία