 |
|
|  Τετάρτη 3/6
Διαδηλωτές έξω από τον Λευκό Οίκο
1.600 στρατιώτες στην Ουάσινγκτον
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Εκατοντάδες άνθρωποι που είχαν συγκεντρωθεί έξω από τον Λευκό Οίκο στην Ουάσινγκτον αψήφησαν ξανά τη νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας που επιβλήθηκε για να αποκατασταθεί η τάξη στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Το πλήθος, που διαδήλωνε ειρηνικά - ήταν πολύ πιο ογκώδες από την προηγουμένη - γονάτισε την ώρα που άρχιζε η απαγόρευση της κυκλοφορίας χθες, στις 19:00 (τοπική ώρα· στη 01:00 σήμερα ώρα Ελλάδας) φωνάζοντας συνθήματα όπως «αυτό είναι το πρόσωπο της δημοκρατίας», ή «δεν θα φύγουμε».
Διαδηλωτές εναντίον του ρατσισμού και της αστυνομικής βαρβαρότητας ήταν συγκεντρωμένοι μπροστά στον καινούργιο φράκτη που τους εμποδίζει να μπουν σε ένα πάρκο έξω από το κτίριο της αμερικανικής προεδρίας όπου οι δυνάμεις ασφαλείας έκαναν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων χθες ώστε ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ να μπορέσει τα πόδια σε μια εκκλησία που υπέστη μικρές φθορές και να φωτογραφηθεί κρατώντας ένα αντίτυπο της Αγίας Γραφής.
Στην Ουάσινγκτον, όπως και σε δεκάδες άλλες πόλεις στις ΗΠΑ, γίνονται καθημερινά κινητοποιήσεις τις τελευταίες ημέρες από ανθρώπους που καταγγέλλουν τον βαθιά εδραιωμένο ρατσισμό στη χώρα μετά τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ, 46χρονου Αφροαμερικανού, κατά τη διάρκεια της βίαιης προσαγωγής του από λευκούς αστυνομικούς στη Μινεάπολη την περασμένη Δευτέρα.
Το αμερικανικό Πεντάγωνο γνωστοποίησε ότι μετέφερε 1.600 στελέχη του στρατού ξηράς στην ομοσπονδιακή πρωτεύουσα, η οποία όπως και πολλές άλλες πόλεις των ΗΠΑ συγκλονίζεται από διαδηλώσεις τις τελευταίες ημέρες.
Κατά τον εκπρόσωπο του υπουργείου Άμυνας, Τζόναθαν Ραθ Χόφμαν, έχουν μεταφερθεί «στοιχεία σε ενεργή υπηρεσία» σε «στρατιωτικές βάσεις» της περιφέρειας της Ουάσινγκτον, πάντως όχι «μέσα» στην Ουάσινγκτον.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
