 |
|
|  Δευτέρα 6/4
Αμερικανοί αγόρασαν 2.400.000 όπλα σε ένα μήνα και «ταμπουρώνονται» στα σπίτια τους!!!
Guardian,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η πανδημία του κορωνοϊού που τώρα χτυπάει τις ΗΠΑ, οι 10.000.000 άνεργοι, ο κατ’ οίκον περιορισμός και η κατάσταση που διαμορφώνεται τρόμαξε τους ανθρώπους που επέλεξαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Φοβούμενοι ότι κάποιοι απελπισμένοι θα εισβάλουν στα σπίτια τους, οι Αμερικανοί έτρεξαν στα οπλοπωλεία, σήκωσαν ό,τι βρήκαν και ταμπουρώνονται πλέον στα σπίτια τους αρματωμένοι με Μάγκνουμ, ημιαυτόματα Ούζι ακόμη και Μ-16.
Η αγορά όπλων στις ΗΠΑ είναι από τις πλέον κερδοφόρες και κάθε χρόνο δεκάδες εκθέσεις διοργανώνονται σε όλη την χώρα, όπου οι φανατικοί θαυμάζουν τα νέα προϊόντα!
Αυτά που μοσχοπουλήθηκαν τον Μάρτιο σε φοβισμένους Αμερικανούς που αποφάσισαν να έχουν αυτοί τον πρώτο λόγο αν χειροτερέψει η κατάσταση, το ερχόμενο διάστημα.
Η βάση δεδομένων του FBI για τα όπλα διεξήγαγε μόνο τον περασμένο μήνα πάνω από 3.700.000 χιλιάδες ελέγχους σε σειριακούς αριθμούς όπλων εκ των οποίων τα 2.400.000 αφορούσαν νέες αγορές.
Ήταν ο υψηλότερος αριθμός που έχει καταγραφεί την τελευταία 20ετία και 2,4 εκατομμύρια των πωλήσεων προέκυψαν σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία από τα στοιχεία κορυφαίων βιομηχανιών πυροβόλων όπλων.
Η αύξηση των πωλήσεων έφτασε το 80% σε σχέση με ποσοστό του περσινού Μαρτίου, ενώ περίπου 1.200.000 συνολικά έλεγχοι που αφορούν το ιστορικό ενός όπλου διεξήχθησαν σε μια μόνο εβδομάδα σπάζοντας όλα τα προηγούμενα ρεκόρ από το 1998, σύμφωνα με τα στοιχεία του FBI.
Οι αριθμοί τρομάζουν και δείχνουν πως η πανδημία προκάλεσε κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης για κατοχή όπλων, ενώ καταστήματα πυροβόλων όπλων πλημμύρισαν από πανικόβλητους αγοραστές, σύμφωνα με τον Guardian.
Πολλοί από αυτούς αγόραζαν όπλο για πρώτη φορά στην ζωή τους ενώ την εβδομάδα 16-23 Μαρτίου οι ουρές έξω από οπλοπωλεία στην πολιτεία της Καλιφόρνια προσομοίαζαν σε μεγάλο βαθμό αυτές στα σούπερ μάρκετ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
