 |
|
|  Kυριακή 15/3
Remdesivir - Το φάρμακο που έσωσε 17 ασθενείς στο Diamond Princess και αποτελεί την ελπίδα για θεραπεία
Economist,thestreet.com,Nejm,protothema.gr
Σε ένα φάρμακο που είχε αρχικά αναπτυχθεί για τον Έμπολα, το Remdesivir, εστιάζονται οι ελπίδες για ανάσχεση του ιού SARS-COV-2 (ή Covid-19) ο οποίος έχει προκαλέσει την πανδημία που σαρώνει τον πλανήτη.
Το φάρμακο αυτό έχει χρησιμοποιηθεί με αποτελέσματα που δείχνουν ότι ίσως να είναι αποτελεσματικό κατά του ιού που προκαλεί την πανδημία και αυτη τη στιγμή διεξάγονται κλινικές δοκιμές στις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ιαπωνία. Τα αποτελέσματά τους θα είναι έτοιμα στα μέσα ή τέλη Απριλίου, αλλά ίσως να υπάρξουν ενδιάμεσες ανακοινώσεις μέσα στο Μάρτιο.
Η ελπίδα είναι ότι εάν το φάρμακο αυτό τελικά αποδειχθεί αποτελεσματικό θα μπορέσει να σώσει ανθρώπινες ζωές, αλλά και την παγκόσμια οικονομία από την κατάρρευση που θα μπορούσε να φέρει η ανεξέλεγκτη επέκταση της πανδημίας.
Τo Remdemisir, σύμφωνα με την Wall Street Journal, δόθηκε ενδοφλέβια σε 14 Αμερικανούς που επέβαιναν στο κρουαζιερόπλοιο Diamond Princess και είχαν νοσήσει από τον Covid-19. Ο μέσος όρος ηλικίας των ασθενών ήταν τα 75 χρόνια, ενώ όλοι ήταν σε κρίσιμη κατάσταση. Το φάρμακο χορηγήθηκε επίσης σε τρείς Ιάπωνες. Μέχρι την περασμένη Παρασκευή, μετά τη χορήγηση του Remdesivir, και οι 17 ασθενείς ήταν εν ζωή ενώ περισσότεροι από τους μισούς είχαν θεραπευτεί. Πέντε από αυτούς παραμένουν σε κρίσιμη κατάσταση.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Αμερικανών αξιωματούχων του υπουργείου Υγείας, πολλοί από τους ασθενείς θα είχαν πεθάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα χωρίς το φάρμακο, αλλά ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει η ακριβής δράση και η αποτελεσματικότητά του.
Τα νέα αυτά «εκτόξευσαν» την τιμή της μετοχής της αμερικανικής εταιρείες βιοτεχνολογίας Gilead, η οποία διαθέτει το φάρμακο.
«Μπερδεύει» τον ιό
Το Remdesivir είχε αρχικά αναπτυχθεί για τον Έμπολα και ανήκει στην οικογένεια των φαρμάκων τα οποία «μιμούνται» τα νουκλεοτίδια που συμμετέχουν στη διαδικασία αναπαραγωγής των ιών, όπως γράφει ο Economist. Τα φάρμακα αυτά «μπερδεύουν» και εμποδίζουν τη διαδικασία αναπαραγωγής του ιών, περιορίζοντας την εξάπλωσή του.
Επειδή για την αντιμετώπιση του Έμπολα αποδείχθηκαν πιο αποτελεσματικά άλλα φάρμακα τα οποία βασίζονται στην τεχνολογία αντισωμάτων, το Remdesivir μπήκε στην άκρη, αλλά τώρα οι έρευνες έδειξαν ότι ενδεχομένως να αποδειχθεί αποτελεσματικό στο να εμποδίσει την αναπαραγωγή άλλων ιών, όπως ο SARS-COV-2 (ή Covid-19).
Κλινικές έρευνες
Έτσι, η Gilead αυτή τη στιγμή διεξάγει διάφορες κλινικές έρευνες για την αποτελεσματικότητα του Remdesivir στην αντιμετώπιση των ασθενών από τον νέο κορωνοϊό, στις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ιαπωνία. Διεξάγονται, επίσης και άλλες έρευνες με φάρμακα νουκλεοτιδίων που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο.
Το ζήτημα είναι ότι τα αποτελέσματα του Remdesivir βασίζονται σε πολύ μικρό δείγμα. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, το φάρμακο δόθηκε σε δύο ασθενείς στην Γαλλία, εκ των οποίων ο ένας θεραπεύτηκε ύστερα από τρεις εβδομάδες, ενώ ο άλλος πέθανε. Ένα τρίτος ασθενής, σύμφωνα με το New England Journal of Medicine, 35 ετών, ανέκαμψε «γρήγορα», όπως γράφει το thestreet.com.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
