 |
|
|  Τρίτη 11/2
Κιθ Ρίτσαρντς,κιθαρίστας των Rolling Stones
Έκοψα το τσιγάρο, αλλά αποδείχθηκε πιο δύσκολο απ' ό,τι με την ηρωϊνη!
Q104,3 ,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Είναι ίσως ο μοναδικός 76χρονος από τον οποίο μπορείς να περιμένεις τα πιο απίθανα πράγματα, αφού εξακολουθεί να ζει περίπου ως ένας έφηβος, που σταδιακά κόβει τις κακές συνήθειες.
Σε μια απολαυστική ραδιοφωνική του συνέντευξη , ο αειθαλής κιθαρίστας των Rolling Stones Κιθ Ρίτσαρντς αποκάλυψε ότι έκοψε το τσιγάρο! Μιλώντας στον Q104,3 και στον Τζιμ Κερ, ο άνθρωπος που σνίφαρε τις στάχτες του πατέρα του μαζί με κοκαϊνη, ενώ όπως είναι γνωστό έχει πιει έναν «ωκεανό» αλκοόλ, παραδέχθηκε ότι εδώ και πέντε μήνες δεν έχει καπνίσει.
Τόνισε μάλιστα ότι του ήταν πολύ πιο δύσκολο να κόψει το τσιγάρο από ό,τι να σταματήσει τη χρήση ηρωίνης, έναν εθισμό στον οποίο είχε επιδοθεί για δεκαετίες.
Παρότι οι τοξικολογικές του εξετάσεις θα πρέπει να διδάσκονται στους φοιτητές Ιατρικής για να αντιληφθούν τι είχε βάλει μέσα στο σώμα του αυτός ο άσωτος σταρ της ροκ, ο ίδιος προέβη και σε έτερη αποκάλυψη.
«Προς τα τέλη του 2018» στα 74 χρόνια του δηλαδή «τράβηξε την πρίζα» σε ό,τι είχε να κάνει με την κατανάλωση αλκοόλ. Ο Κιθ που μπορούσε άνετα πριν από λίγα χρόνια να πιει τέσσερα μπουκάλια Jack Daniel's από την ώρα που σηκωνότανε μέχρι το επόμενο ξημέρωμα είπε ότι πλέον απολαμβάνει πού και πού ένα ποτήρι κρασί ή μια παγωμένη μπύρα.
Λόγια που ηχούν παράξενα όταν βγαίνουν από το στόμα ενός τύπου που βυθίστηκε στον δικό του ηδονικό κόσμο των καταχρήσεων και άραζε στην Τζαμάϊκα κάτω από ένα δέντρο καπνίζοντας ένα τρίφυλο και πίνοντας ρούμι από το μπουκάλι...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
