 |
|
|  Σάββατο 1/2
Ομογένεια-ΗΠΑ
Θρίλερ γύρω απο τον θάνατο Ομογενή φοιτητή-Αγωγή κατά τού Πανεπιστημίου Cornell από την οικογένειά του
Associated Press,ekirikas.com
Ο φοιτητής του Cornell Αντώνιος Τσιάλας (Antonio Tsialas) ο οποίος προ μηνών βρέθηκε νεκρός σε κοντινό φαράγγι, υπήρξε θύμα αυξανόμενου εκφοβισμού και εξαναγκασμού σε κατανάλωση επικίνδυνων ποσοτήτων αλκοόλ από μέλη αδελφότητας φοιτητών του πανεπιστημίου, αναφέρουν οι γονείς του ομογενούς σε αγωγή που κατέθεσαν και ανακοίνωσαν την Τετάρτη.
Το σώμα του 18χρονου πρωτοετή φοιτητή, από το Μαϊάμι της Φλόριδας, βρέθηκε στις 26 Οκτωβρίου, μία ημέρα αφότου η μητέρα του -η οποία είχε πάει εκείνο το Σαββατοκύριακο για να τον συναντήσει στη Νέα Υόρκη- είχε δηλώσει πως αγνοείται.
O Τσιάλας εθεάθη για τελευταία φορά σε εκδήλωση με την ονομασία «Χριστούγεννα τον Οκτώβριο», την οποία διοργάνωνε σε σπίτι της η αδελφότητα Phi Kappa Psi στις 24 Οκτωβρίου, γράφει το «Associated Press» στο σχετικό δημοσίευμα. Η Αστυνομία δεν έχει καταφέρει ακόμα να ενώσει τα κομμάτια του παζλ του θανάτου του ομογενή, ούτε έχει καταφέρει να δώσει απαντήσεις για το τι συνέβη κατά το διάστημα μεταξύ της ώρας αποχώρησής του από την εκδήλωση και της στιγμής που βρέθηκε το πτώμα του.
«Περιμέναμε επί τρεις μήνες με υπομονή για απαντήσεις αναφορικά με το τι συνέβη στον γιο μας και κανείς δεν μας έχει πει τίποτα», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο πατέρας του θύματος, Γιάννης Τσιάλας (John Tsialas).
Στην αγωγή, οι γονείς του 18χρονου ισχυρίζονται πως το πανεπιστήμιο υπήρξε αναποτελεσματικό στο να καταφέρει να σταματήσει το μακροχρόνιο πρόβλημα του εκφοβισμού, τονίζει το «AP». Η αδελφότητα έμεινε απτόητη ακόμα και μπροστά σε υπόθεση παρενόχλησης για την οποία είχε πραγματοποιηθεί ακρόαση μία ημέρα πριν, και τα μέλη της «δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν κάνοντας και πάλι το ίδιο», γράφεται στην ανακοίνωση.
Εκπρόσωπος Τύπου του Cornell ανέφερε ότι το πανεπιστήμιο δεν θα προβεί σε κάποιο σχόλιο ενόσω η έρευνα συνεχίζεται.
Στην αγωγή περιγράφονται δραματικές λεπτομέρειες για το τι συνέβη στην εκδήλωση και τα τελετουργικά της. «Μετά από τον πρώτο γύρο κατανάλωσης μπύρας, ο κάθε πρωτοετής αναγκαζόταν να βρεθεί αναποδογυρισμένος πάνω από ένα σκουπιδοτενεκέ γεμάτο με νερό, με το κεφάλι να βυθίζεται εντός του». Επίσης, δεν επιτρεπόταν στα 36 υποψήφια μέλη της αδελφότητας να φύγουν από το «δωμάτιο του Αη Βασίλη» εάν πρώτα δεν έπιναν γεμάτα μπουκάλια βότκας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
