 |
|
|  Πέμπτη 30/1
Έλληνες στην Κίνα
Φοβόμαστε αρκετά - Υπάρχει απίστευτος πανικός και τρόμος για τον κοροναϊό
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ομοεθνείς μας που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στην Κίνα μιλούν για το πώς έχει αλλάξει δραματικά η καθημερινότητά τους με την έξαρση του θανατηφόρου ιού αλλά και για την αισχροκέρδεια που υπάρχει με τις μάσκες.
Ο Κωνσταντίνος Κουμάνης είναι ένας από αυτούς ο οποίος ζει εδώ και πολλά χρόνια με την οικογένειά του στο Χόνγκ Κόνγκ. O ίδιος μίλησε για το πώς βλέπουν οι Έλληνες την έξαρση του θανατηφόρου ιού.
«Είναι ένας θανατηφόρος ιός και η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη εδώ. Υπάρχει ένας απίστευτος πανικός και τρόμος για την έξαρση του ιού. Οι Έλληνες που ζουν εδώ είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι και φοβόμαστε αρκετά, μπορώ να πω. Πλένουμε διαρκώς τα χέρια μας με ζεστό νερό και φοράμε συνέχεια τη μάσκα στο πρόσωπό μας. Τα περισσότερα μαγαζιά που πουλούσαν μάσκες έχουν εξαντλήσει τα αποθέματά τους ενώ υπάρχει και μεγάλη αισχροκέρδεια. Για παράδειγμα, αν μια μάσκα πωλείτο πριν την έξαρση του ιού 5 ευρώ, τώρα πωλείται 15 ευρώ. Βλέπω στον δρόμο πολλούς Κινέζους να μην φοράνε μάσκες και αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να μην φοβούνται αλλά και να μην παίρνουν έστω και αυτά τα τυπικά μέτρα προστασίας. Σύμφωνα με όσα αναφέρουν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ο ιός ξεκίνησε από την ψαραγορά, εκεί στα θαλασσινά. Μέχρι στιγμής, ευτυχώς δεν έχουμε μάθει για κάποιον Έλληνα που να έχει προσβληθεί, ενώ όλοι φοράμε μάσκες και δεν κυκλοφορούμε πολύ έξω», λέει ο Κωνσταντίνος Κουμάνης.
Ο Κωνσταντίνος Λιάκος, που έχει ανοίξει τη δική του εταιρεία και εισάγει στην Κίνα ελληνικά κρασιά, επισημαίνει: «Είναι μια πόλη φάντασμα γιατί δεν κυκλοφορεί κανείς και δεν αφήνουν οι Αρχές να φύγει κανείς από την πόλη για να μειωθεί η πιθανότητα μετάδοσης του ιού. Έχει αλλάξει δραματικά η καθημερινότητα των ανθρώπων στην Κίνα και η κατάσταση είναι στα όρια του πανικού. Η μάσκα είναι υποχρεωτική και χωρίς αυτή δεν μπορεί να βγει κανείς έξω. Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει».
Την ίδια ώρα το ενδεχόμενο να σημάνει παγκόσμιο συναγερμό θα εξετάσει η επιτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η οποία θα συνεδριάσει εκτάκτως, σήμερα Πέμπτη, προκειμένου να αξιολογήσει τις τελευταίες εξελίξεις και την εξάπλωση του κοροναϊού σε τουλάχιστον 15 χώρες.
Ενώ αρχικά οι εκτιμήσεις του ΠΟΥ ήταν μετριοπαθείς, τα τελευταία 24ωρα φαίνεται πως κάτι έχει αλλάξει και έχει ανησυχήσει τους υπεύθυνους. Ο γενικός διευθυντής του Οργανισμού Tedros Adhanom Ghebreyesus δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ότι «η πρόοδος του ιού τις τελευταίες ημέρες και η εξάπλωσή του σε μερικές χώρες, ιδιαίτερα η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο, μας ανησύχησε».
Στην Κίνα η αύξηση των θανάτων είναι ραγδαία, καθώς, σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό των κινεζικών αρχών, ο αριθμός των νεκρών ανήλθε στους 170, ενώ τα επιβεβαιωμένα κρούσματα πλησιάζουν τα 8.000, την ίδια στιγμή που χιλιάδες άλλες περιπτώσεις εξετάζονται και ο ιός έχει εξαπλωθεί ήδη σε τουλάχιστον 15 χώρες, ανάμεσά τους και στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Η επαρχία Χουμπέι, η οποία αποτελεί την πηγή προέλευσης του νέου κοροναϊού, εξακολουθεί να βρίσκεται σε καραντίνα, ενώ τα πάντα έχουν παγώσει στις πόλεις, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε «φαντάσματα».
Οι εξετάσεις των υγειονομικών αρχών συνεχίζονται σε χιλιάδες ύποπτα περιστατικά, ενώ οι ειδικοί εκτιμούν ότι η επιδημία θα φτάσει στην κορύφωσή της την επόμενη εβδομάδα.
Ο ιός έχει εξαπλωθεί τόσο σε άλλες περιοχές της Κίνας, όσο και σε 15 άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων βρίσκονται η Γερμανία και η Γαλλία, στις οποίες έχουν επιβεβαιωθεί ασθενείς από τον νέο κοροναϊό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
