 |
|
|  Σάββατο 21/12
Σε ισόβια για τον βιασμό ανήλικης καταδικάστηκε πρώην βουλευτής,στην Ινδία
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Η δικαιοσύνη της Ινδίας καταδίκασε σε ισόβια έναν πρώην βουλευτή του κόμματος του πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι για τον βιασμό μίας έφηβης, μια υπόθεση που έφερε για μία ακόμη φορά στο φως της δημοσιότητας τη μάστιγα της σεξουαλικής βίας που υφίστανται οι γυναίκες στη χώρα.
Ο Κουλντίπ Σινγκ Σενγκάρ, βουλευτής του κυβερνώντος Κόμματος του Ινδικού Λαού (BJP) στο κοινοβούλιο του κρατιδίου Ουτάρ Πραντές, καταδικάστηκε από δικαστήριο του Νέου Δελχί για τον βιασμό το 2017 μιας 17χρονης κοπέλας στο σπίτι της.
«Το δικαστήριο δεν βρίσκει κανένα ελαφρυντικό. Ο Σενγκάρ ήταν λειτουργός του κράτους και πρόδωσε την εμπιστοσύνη των πολιτών», δήλωσε ένας από τους δικαστές, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Press Trust of India.
Ο 53χρονος Σενγκάρ, που αρνείται τις κατηγορίες εναντίον του, καταδικάστηκε να καταβάλει 2,5 εκ. ρουπίες (31.000 ευρώ).
Δικαστήριο του Νέου Δελχί εξετάζει την υπόθεση από τις 5 Αυγούστου, αφού το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας ζήτησε τη μεταφορά της δίκης στην πρωτεύουσα από το Ουτάρ Πραντές, όπου ο πολιτικός ασκεί μεγάλη επιρροή.
Τα ινδικά μέσα ενημέρωσης έφεραν την υπόθεση στο φως μετά τον θάνατο υπό κράτηση του πατέρα της κοπέλας. Σύμφωνα με την οικογένειά του, η αστυνομία τον βασάνισε με στόχο να τον πείσει να αναγκάσει την κόρη του να πάρει πίσω την προσφυγή της εναντίον του πολιτικού.
Τότε η κοπέλα προσπάθησε να αυτοπυρποληθεί μπροστά από το σπίτι του επικεφαλής της κυβέρνησης του κρατιδίου Ουτάρ Πραντές για να καταγγείλει τις ενέργειες των αρχών.
Εξάλλου τον Ιούλιο ένα φορτηγό έπεσε πάνω στο αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε η νεαρή γυναίκα. Δύο θείες της σκοτώθηκαν. Έκτοτε αστυνομικοί έχουν αναλάβει να προστατεύουν την οικογένεια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
