 |
|
|  Παρασκευή 6/12
Τζο Μπάιντεν,πρώην αντιπρόεδρος ΗΠΑ
Οι ηγέτες της διεθνούς κοινότητας γελάνε με τον Ντόναλντ Τραμπ
Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών ,Τζο Μπάιντεν, καταφέρεται εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ αποκαλώντας τον περίγελο μεταξύ των ηγετών της διεθνούς κοινότητας, σε ένα νέο βίντεο που έχει γίνει ήδη viral.
Το βίντεο διάρκειας ενός λεπτού , αναπαράγει ένα άλλο βίντεο που τραβήχτηκε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Βρετανία αυτήν την εβδομάδα, όπου διακρίνεται ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό να αστειεύεται σχετικά με τις εμφανίσεις του Τραμπ στα ΜΜΕ, σε ένα «πηγαδάκι» με άλλους ηγέτες της διεθνούς κοινότητας.
«Ο κόσμος γελάει», διαβάζει κανείς στο κείμενο που συνοδεύει το βίντεο, μαζί με αποσπάσματα από άλλα ταξίδια του Ρεπουμπλικανού προέδρου στο εξωτερικό.
«Χρειαζόμαστε έναν ηγέτη που σέβεται ο κόσμος», προστίθεται.
«Όπως είπε ο πρόεδρος, ο Τζο Μπάιντεν ισχυρίζεται ότι οι ξένοι ηγέτες του είπαν ότι θέλουν εκείνος να κερδίσει τις εκλογές. Φυσικά, αυτό θέλουν», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του προεκλογικού επιτελείου του Τραμπ ,Τιμ Μάρτοφ. «Θέλουν να συνεχίσουν να κατακλέβουν τις ΗΠΑ όπως το έκαναν προτού ο Τραμπ γίνει πρόεδρος».
Το βίντεο αυτό στοχεύει να ενισχύσει ένα από τα βασικά επιχειρήματα του Μπάιντεν ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2020: ότι δηλαδή είναι περισσότερο προετοιμασμένος να διαχειριστεί την εξωτερική πολιτική, όχι μονάχα σε σύγκριση με τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά επίσης σε σύγκριση με άλλους Δημοκρατικούς που επιδιώκουν το χρίσμα του κόμματός τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
